Tłumaczenia dla hasła „wygonić“ w polsko » niemiecki słowniku

wygonić [vɨgoɲitɕ]

wygonić f. dk. od wyganiać

Zobacz też wyganiać

wyganiać <‑ia; f. dk. wygonić [lub wygnać]> [vɨgaɲatɕ] CZ. cz. przech.

wyganiać

fortjagen

wyganiać

hinaustreiben

wyganiać kogoś z domu

jdn aus dem Haus werfen [o. jagen]

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Kazał je karmić i poić, po czym wygonił na ulicę.

pl.wikipedia.org

Od tej pory obaj walczą z dilerami i chcą ich wygonić z dzielnicy, ale konkurencyjny gang psuje ich plany.

pl.wikipedia.org

Wiele lat temu susza wygoniła ich ojca ze wsi.

pl.wikipedia.org

Indiana poprosił ją o pomoc, ale ta próbowała go wygonić.

pl.wikipedia.org

Kolędnicy śpiewając pastorałki i chodząc w koło izby, równocześnie stukali kijami o podłogę by wygonić złe moce od gospodarzy.

pl.wikipedia.org

Postawiony krzyż z pierwszej legendy wygonił diabła, a w drugiej upamiętnia miejsce śmierci zakonnicy.

pl.wikipedia.org

Kilka tygodni później nowy burmistrz niespodziewanie oświadczył, że wygoni gangstera z miasta.

pl.wikipedia.org