Tłumaczenia dla hasła „zbrukać“ w polsko » niemiecki słowniku

zbrukać [zbrukatɕ]

zbrukać f. dk. od brukać

Zobacz też brukać

I . brukać <‑ka; cz. prz. ‑aj; f. dk. z‑> [brukatɕ] CZ. cz. przech.

1. brukać przest, podn. (brudzić):

brukać

beschmutzen

brukać

schmutzig machen

brukać obrus

die Tischdecke schmutzig machen

2. brukać przen.:

brukać

in den Schmutz ziehen

brukać

beschmutzen przen.

brukać

besudeln przen., pej.

brukać dobre imię

den guten Ruf in den Schmutz ziehen

brukać godność kobiety

die Würde der Frau beschmutzen [o. besudeln pej. ] przen.

II . brukać <‑ka; cz. prz. ‑aj; f. dk. z‑> [brukatɕ] CZ. cz. zwr.

1. brukać przest, podn. (brudzić się):

brukać

sich schmutzig machen

brukać się w szlamie

sich im Schlamm schmutzig machen

2. brukać przen. (zniesławiać samego siebie):

brukać

sich B. diskreditieren [o. in Verruf bringen]

brukać się kłamstwem

sich durch Lügen in Verruf bringen [o. diskreditieren]

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Para postanawia się pobrać, lecz nie konsumować związku, by nie zbrukać wyjątkowego uczucia, które ich połączyło.

pl.wikipedia.org