Słownik ortografii niemieckiej

Definicje „ergänzender“ w Słownik ortografii niemieckiej

II . er·gạ̈n·zen <ergänzt, ergänzte, hat ergänzt> CZ. z 'sich' (in Bezug auf zwei Dinge oder Personen)

er·gạ̈n·zend PRZYM.

Nie możesz znaleźć słowa w Słowniku ortografii niemieckiej?

Prześlij je nam, czekamy na wiadomość od Ciebie!

Interfejs: Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский