Definicje „weglecken“ w Słownik ortografii niemieckiej

wẹg·lo·cken CZ. z dop.

wẹg·rü·cken CZ. z lub bez dop.

wẹg·kli·cken CZ. z dop. PRZETW. DAN.

wẹg·le·gen CZ. z dop.

jd legt etwas weg (etwas irgendwohin legen, was man in der Hand hatte)

das Messer/die Zeitung weglegen

wẹg·du·cken CZ. z 'sich'

wẹg·gu·cken CZ. bez dop. pot.

wẹg·pa·cken CZ. z dop. pot.