turecko » niemiecki

dikim

2. dikim:

Fasson f

indirim RZ.

dikit <-di> GEOG

dikiş RZ.

1. dikiş Verbalsubstantiv zu dikmek:

2. dikiş:

Nähen r.n.

Zobacz też dikmek

dikmek <-er> CZ. cz. przech.

2. dikmek (an-, zusammen-):

dikmek -i

3. dikmek fam (Glas):

dikmek -i

4. dikmek (an-, ein-, be-):

dikmek -i -e

5. dikmek (Blick):

dikmek -e

birikim

2. birikim:

3. birikim:

nitekim SPÓJ.

çekim RZ.

1. çekim:

2. çekim TV:

Aufzeichnung r.ż.

3. çekim:

Beugung r.ż.
Flexion r.ż.

4. çekim:

Verfilmung r.ż.

I . hakim RZ.

1. hakim:

Weise(r) r.ż.(r.m.)
Allwissende(r) r.ż.(r.m.)

2. hakim:

Philosoph(in) r.m. (r.ż.)

3. hakim:

Richter(in) r.m. (r.ż.)

4. hakim przen.:

Herr(in) r.m. (r.ż.)
Herrscher(in) r.m. (r.ż.)

II . hakim PRZYM.

1. hakim:

2. hakim:

hekim RZ.

Arzt r.m.
Ärztin r.ż.

II . hâkim <-e> RZ.

1. hâkim:

mukim [-kiːm]

bu kim

Hasło od użytkownika

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Prześlij je nam, czekamy na wiadomość od Ciebie!

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Türkçe