niderlandzko » niemiecki

schre·den CZ.

schreden 3. os. l.mn. cz. prz. van schrijden

Zobacz też schrijden

schrij·den <schreed, i. geschreden> [sxrɛidə(n)] CZ. cz. nieprzech.

schrei·en1 <schreide, h. geschreid> [sxrɛiə(n)] CZ. cz. przech. (plengen)

schre·ven CZ.

schreven 3. os. l.mn. cz. prz. van schrijven

Zobacz też schrijven , schrijven , schrijven

schrij·ven3 <schreef, h. geschreven> [sxrɛivə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schrijven (geschikt zijn om mee te schrijven):

schrik·ken1 <schrikte, h. geschrikt> [sxrɪkə(n)] CZ. cz. przech.

1. schrikken (plotseling afkoelen):

2. schrikken (plotseling in kokend water brengen):

schrok·ken1 <schrokte, h. geschrokt> [sxrɔkə(n)] CZ. cz. przech.

schreeu·wend1 [sxrewənt] PRZYM.

2. schreeuwend (hinderlijk voor de ogen, het gevoel):

schrik·wek·kend [sxrɪkwɛkənt] PRZYM.

schreeuw <schreeuw|en> [sxrew] RZ. r.m.

schreeu·wen1 <schreeuwde, h. geschreeuwd> [sxrewə(n)] CZ. cz. przech.

schra·gen <schraagde, h. geschraagd> [sxraɣə(n)] CZ. cz. przech.

schra·pen1 <schraapte, h. geschraapt> [sxrapə(n)] CZ. cz. przech.

2. schrapen (bijeenschrapen):

schro·men2 <schroomde, h. geschroomd> [sxromə(n)] CZ. cz. nieprzech.

schrij·den <schreed, i. geschreden> [sxrɛidə(n)] CZ. cz. nieprzech.

schrij·nen <schrijnde, h. geschrijnd> [sxrɛinə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schrijnen (door schuren pijn veroorzaken):

2. schrijnen (wonden):


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski