niderlandzko » niemiecki

tur·bi·ne <turbine|s> [tʏrbinə] RZ. r.ż.

tu·ren <tuurde, h. getuurd> [tyrə(n)] CZ. cz. nieprzech.

tur·nen <turnde, h. geturnd> [tʏrnə(n)] CZ. cz. nieprzech.

tur·ven <turfde, h. geturfd> [tʏrvə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. turven (tellen door streepjes te zetten):

2. turven (turf trekken):

tur·koois1 [tʏrkojs] RZ. r.n. geen l.mn.

1. turkoois (edelgesteente):

Türkis r.m.

2. turkoois (kleur):

Türkis r.n.

tur·kooi·zen [tʏrkojzə(n)] PRZYM.

2. turkooizen (van turkoois):

Türkis-

Tur·kije [tʏrkɛiə] RZ. r.n. geen l.mn.

wer·king <werking|en> [wɛrkɪŋ] RZ. r.ż.

3. werking (beweging, vervorming):

Verziehen r.n.
Verformung r.ż.

Turks [tʏrks] PRZYM.

Turk·se <Turkse|n> [tʏrəksə] RZ. r.ż.

Turkse forma żeńska od Turk

Zobacz też Turk

Turk <Turk|en> [tʏrk] RZ. r.m.

Türke r.m.

Tu·rijn [tyrɛin] RZ. r.n. geen l.mn.

Turin r.n.

kok·kin <kokkin|nen> [kɔkɪn] RZ. r.ż.

kokkin forma żeńska od kok

Zobacz też kok

kok <kok|s> [kɔk] RZ. r.m.

Turk <Turk|en> [tʏrk] RZ. r.m.

Türke r.m.

on·der·kin <onderkin|nen> [ɔndərkɪn] RZ. r.ż.

turf <turven> [tʏrf] RZ. r.m.

1. turf (veen als brandstof):

Torf r.m.

2. turf (stuk gedroogd veen):

Torfballen r.m.

3. turf (dik boek):

Wälzer r.m. pot.

tui·nen <tuinde, h. getuind> [tœynə(n)] CZ. cz. nieprzech.

kin <kin|nen> [kɪn] RZ. r.ż.

tui <tui|en> [tœy] RZ. r.ż.

tuk1 [tʏk]


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski