Tłumaczenia dla hasła „Tiere“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

tie·ren <tierde, h. getierd> [tirə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. tieren (schreeuwen):

tieren

johlen pot.

tieren

lärmen

tierende kinderen

johlende Kinder l.mn. pot.

2. tieren (woedend tekeergaan):

tieren

donnern pot.

tieren

toben pot.

tieren

wettern pot.

een tierende menigte

eine tobende Menge pot.

de wind raast en tiert

der Wind tobt

3. tieren (welig groeien):

tieren

üppig wachsen

tieren

gedeihen

tieren przen.

blühen

tieren przen.

gedeihen

tieren przen.

florieren

de handel tiert

der Handel blüht [o. floriert]

zij kan er niet tieren

sie kann dort nicht Fuß fassen

welig tieren

üppig wachsen

welig tieren ook przen.

wuchern

tie·rig [tirəx] PRZYM.

1. tierig (welig opkomend):

tierig

üppig

2. tierig (levendig):

tierig

lebhaft

tierig

munter

tie·ner <tiener|s> [tinər] RZ. r.m.

tiener

Teenager r.m.

tiener (een jongere)

Jugendliche(r) r.m.

tien·de² [tində] LICZ.

tiende

zehnte(r) r.m.

tiende

zehnte r.ż.

tiende

zehnte(s) r.n.

de tiende dag

der zehnte Tag

tim·bre <timbre|s> [tɛ̃brə] RZ. r.n.

timbre

Timbre r.n.

stierf CZ.

stierf 3. os. l.poj. cz. prz. van sterven¹, sterven², sterven³

Zobacz też sterven , sterven , sterven

ster·ven³ <stierf, i. gestorven> [stɛrvə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. sterven (doodgaan):

sterven

sterben

sterven aan een ziekte

an einer Krankheit sterben

op sterven liggen

im Sterben liegen

op sterven na dood zijn

in den letzten Zügen liegen

sterven van kou przen.

vor Kälte sterben

stervende zijn

im Sterben liegen

te veel om te sterven, te weinig om te leven

zum Leben zu wenig, zum Sterben zu viel

2. sterven przen. (wegkwijnen):

sterven

(ab)sterben

het woord stierf op zijn lippen

das Wort erstarb ihm auf den Lippen

ster·ven² <stierf, i. gestorven> [stɛrvə(n)] CZ. cz. przech. (op de genoemde wijze overlijden)

sterven

sterben

een stille dood sterven przen.

einschlafen

een zachte dood sterven

einen sanften [o. schönen] Tod haben

een natuurlijke dood sterven

eines natürlichen Todes sterben

ster·ven¹ <stierf, i. gestorven> [stɛrvə(n)] CZ. cz. bezosob. ww (vol zijn met)

sterven

wimmeln

het sterft hier van de vliegen

es wimmelt hier von Fliegen