Tłumaczenia dla hasła „keins“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

prins <prins|en> [prɪns] RZ. r.m.

1. prins (koningszoon; prins-gemaal):

prins

Prinz r.m.

de prins op het witte paard

der Traumprinz

2. prins przen. (vorst, eerste in een categorie):

prins

Fürst r.m.

hij leeft er van als een prins

er lebt wie ein Fürst

de prins van de Nederlandse dichters

der Dichterfürst der Niederlande

van de prins geen kwaad weten

≈ unschuldig wie ein Lamm sein

kei <kei|en> [kɛi] RZ. r.m.

1. kei (rolsteen):

kei

Kiesel r.m.

2. kei (kassei):

kei

Kopfstein r.m.

iem op de keien zetten przen.

jdn auf die Straße setzen

3. kei (persoon):

kei

Könner r.m.

Jan is een kei in wiskunde

Jan ist ein Ass in Mathematik

4. kei (zwerfblok):

kei

Findling r.m.

de Amersfoortse kei

der Findling von Amersfoort

Fins [fɪns] PRZYM.

Fins

finnisch

het Fins

das Finnische

rins [rɪns] PRZYM.

rins

herb

zins [zɪns]

iets van zins zijn

gewillt sein

ge·peins [ɣəpɛins] RZ. r.n. geen l.mn.

gepeins

Sinnen r.n.

gepeins

Nachdenken r.n.

hij zat in gepeins verzonken

gedankenversunken saß er da

Ro·meins [romɛins] PRZYM.

1. Romeins (van Rome, de Romeinen):

Romeins

römisch

Romeins

Römer-

2. Romeins (rooms-katholiek):

Romeins

römisch

Romeins

römisch-katholisch

ket·ting <ketting|en> [kɛtɪŋ] RZ. r.ż.

1. ketting (keten):

ketting

Kette r.ż.

de ketting van een fiets/anker

die Kette eines Fahrrads/eines Ankers

2. ketting (weefsels):

ketting

Kette r.ż.

ketting

Aufzug r.m.

de ketting scheren

die Kette aufziehen

keu·ring <keuring|en> [kørɪŋ] RZ. r.ż.

1. keuring (het keuren, gekeurd worden):

keuring

Prüfung r.ż.

de keuring van films

die Filmzensur

2. keuring (onderzoek):

keuring

Untersuchung r.ż.

keuring gesch.

Musterung r.ż.

een medische keuring

eine ärztliche Untersuchung

naar de keuring moeten gesch.

zur Musterung geladen sein

hei·dens [hɛidəns] PRZYM.

heidens (als (van) de heidenen)

heidnisch

heidens (enorm)

heidenmäßig

een heidens karwei

eine Heidenarbeit pot.

een heidens lawaai

ein Heidenkrach r.m. pot.

kei·len <keilde, h. gekeild> [kɛilə(n)] CZ. cz. przech.

keilen

schmeißen

iem de deur uit keilen

jdn (zur Tür) hinauswerfen

kei·ler <keiler|s> [kɛɪlər] RZ. r.m.

keiler

Keiler r.m.

kei·zer <keizer|s> [kɛizər] RZ. r.m.

keizer

Kaiser r.m.

in·eens [ɪnens] PRZYSŁ.

1. ineens (tegelijk):

ineens

auf einmal

ineens

zugleich

een uitkering ineens

eine Auszahlung des Gesamtbetrages

2. ineens (abrupt):

ineens

auf einmal

ineens

plötzlich