W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia i wymowa ontgomde w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ont·gon·nen: czasownik
ont·gel·den: czasownik
ont·heem·de: rzeczownik
ont·gon: czasownik
ont·groei·en: czasownik
ont·gin·nen: czasownik
uit·gom·men: czasownik
ont·vreem·den: czasownik
ont·goo·che·len: czasownik
ont·glip·pen: czasownik
ont·gaan: czasownik
ont·aard: przymiotnik i przysłówek
ont·doen: czasownik
ont·hand: przymiotnik i przysłówek
ont·look: czasownik
on·trouw: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: ontheemde , ontgelden , ontgonnen , ontgon , ontgroeien , uitgommen , ontginnen , ontvreemden , ontrouw , ontlook , onthand , ontdoen , ontaard , ontgaan , ontglippen i ontgoochelen

ont·gon·nen CZ.

ontgonnen 3. os. l.mn. cz. prz. van ontginnen

Zobacz też ontginnen

ont·gin·nen <ontgon, h. ontgonnen> [ɔntxɪnə(n)] CZ. cz. przech.

1. ontginnen (gronden):

2. ontginnen:

ontginnen (mijnen)

ontginnen (exploiteren)

3. ontginnen przen.:

ont·gel·den [ɔntxɛldə(n)] CZ. alleen inf.

hij heeft het moeten ontgelden

er hat die Rechnung [o. Zeche] bezahlen müssen

ont·heem·de <ontheemde|n> [ɔnthemdə] RZ. r.m. en r.ż.

Heimatlose(r) r.ż. (r.m.)

Vertriebene(r) r.ż. (r.m.)

Heimatvertriebene(r) r.ż. (r.m.)

ont·gon CZ.

ontgon 3. os. l.poj. cz. prz. van ontginnen

Zobacz też ontginnen

ont·gin·nen <ontgon, h. ontgonnen> [ɔntxɪnə(n)] CZ. cz. przech.

1. ontginnen (gronden):

2. ontginnen:

ontginnen (mijnen)

ontginnen (exploiteren)

3. ontginnen przen.:

ont·groei·en <ontgroeide, i. ontgroeid> [ɔntxrujə(n)] CZ. cz. nieprzech.

het kind is aan dat soort spelletjes ontgroeid

das Kind ist über solche Spiele hinausgewachsen

die jongens ontgroeien me przen.

die Jungen entwachsen mir

ont·gin·nen <ontgon, h. ontgonnen> [ɔntxɪnə(n)] CZ. cz. przech.

1. ontginnen (gronden):

2. ontginnen:

ontginnen (mijnen)

ontginnen (exploiteren)

3. ontginnen przen.:

uit·gom·men <gomde uit, h. uitgegomd> [œytxɔmə(n)] CZ. cz. przech.

ont·vreem·den <ontvreemdde, h. ontvreemd> [ɔntfremdə(n)] CZ. cz. przech.

ontvreemden

ontvreemden

ont·goo·che·len <ontgoochelde, h. ontgoocheld> [ɔntxoxələ(n)] CZ. cz. przech.

ontgoochelen

ontgoochelen (sterker)

desillusionieren

ont·glip·pen <ontglipte, i. ontglipt> [ɔntxlɪpə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. ontglippen pot.:

ontglippen (ontsnappen)

ontglippen (van woorden, klanken)

ontglippen (van opmerkingen)

de bal ontglipte hem

der Ball entschlüpfte ihm

dat woord is me gewoon ontglipt

das Wort ist mir einfach so herausgerutscht

2. ontglippen (ontgaan, verloren gaan voor):

entwischen pot.

ont·gaan <ontging, i. ontgaan> [ɔntxan] CZ. cz. nieprzech.

1. ontgaan (verloren gaan):

zich een goede gelegenheid niet laten ontgaan

sich C. eine gute Gelegenheit nicht entgehen lassen

dat voordeeltje is hem ontgaan

dieser Vorteil ist ihm entgangen

2. ontgaan:

ontgaan (aan het oor, oog ontsnappen)

ontgaan (aan het oor)

ontgaan (aan het oog)

wat hij net zei, is mij ontgaan

was er gerade sagte, ist mir entgangen

3. ontgaan (niet duidelijk zijn):

de betekenis van dat woord ontgaat ons

die Bedeutung dieses Wortes entgeht uns

ont·aard [ɔntart] PRZYM. (bedorven)

ont·doen¹ <ontdeed, h. ontdaan> [ɔndun] CZ. cz. przech. (vrijmaken)

befreien von +C.

ont·hand [ɔnthɑnt] PRZYM. orzecz.

in Verlegenheit

ont·look CZ.

ontlook 3. os. l.poj. cz. prz. van ontluiken

Zobacz też ontluiken

ont·lui·ken <ontlook, i. ontloken> [ɔntlœykə(n)] CZ. cz. nieprzech. ook przen.

een ontluikend talent

ein aufblühendes Talent

on·trouw¹ [ɔntrɑu] RZ. r.ż. geen l.mn.

Untreue r.ż.

Treulosigkeit r.ż.

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski