Tłumaczenia dla hasła „onwettige“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

on·wet·tig [ɔnwɛtəx] PRZYM.

onwettig

ungesetzlich

onwettig

gesetzwidrig

onwettig

rechtswidrig

onwettig

widerrechtlich

onwettig (kinderen)

unehelich

onwettig (kinderen)

nichtehelich

een onwettig huwelijk

eine ungültige [o. ungesetzliche] Ehe

onwettig verkregen goed

auf illegalem Wege erhaltene Güter

on·wen·nig <onwennige, onwenniger, onwennigst> [ɔnwɛnəx] PRZYM.

onwennig

unbehaglich

onwennig

nicht heimisch

onwennig

nicht eingewöhnt

hij voelt zich nog onwennig in zijn nieuwe omgeving

er fühlt sich in seiner neuen Umgebung noch nicht heimisch

hij voelt zich nog onwennig in zijn nieuwe omgeving

er hat sich in seiner neuen Umgebung noch nicht eingewöhnt

wet·ti·gen <wettigde, h. gewettigd> [wɛtəɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. wettigen:

wettigen (wettig maken: een kind)

legitimieren

wettigen (wettig maken: een akte)

für echt erklären

2. wettigen (rechtvaardigen):

wettigen

rechtfertigen

dat is door het gebruik gewettigd

der Brauch rechtfertigt das

dat wettigt de veronderstelling dat

das berechtigt zu der Annahme, dass

ge·wet·tigd [ɣəwɛtəxt] PRZYM.

1. gewettigd (legitiem, gerechtvaardigd):

gewettigd

berechtigt

gewettigd

begründet

gewettigd

legitim form.

met gewettigde middelen

mit legitimen Mitteln

het vermoeden is gewettigd, dat …

die Vermutung ist berechtigt, dass …

2. gewettigd form. (geëcht):

gewettigd

legitimiert form.

een gewettigd kind

ein legitimiertes Kind

on·we·tend [ɔnwetənt] PRZYM.

1. onwetend (geen kennis bezittend):

onwetend

unwissend

2. onwetend (onbewust):

onwetend

unbewusst

onwetend

ahnungslos

onwetend

unwissentlich

pres·ti·ge [prɛstiːʒə] RZ. r.n. geen l.mn. form.

prestige

Prestige r.n.

prestige hebben

Ansehen genießen

nut·ti·gen <nuttigde, h. genuttigd> [nʏtəɣə(n)] CZ. cz. przech.

nuttigen

zu sich C. nehmen

nuttigen

verzehren

ver·wit·ti·gen <verwittigde, h. verwittigd> [vərwɪtəɣə(n)] CZ. cz. przech.

verwittigen

benachrichtigen

verwittigen

verständigen

verwittigen

in Kenntnis setzen

on·we·tend·heid [ɔnwetənthɛit] RZ. r.ż. geen l.mn.

1. onwetendheid (onbekendheid met iem, iets):

onwetendheid

Unwissenheit r.ż.

onwetendheid

Unkenntnis r.ż.

hij heeft dat in zijn onwetendheid gedaan

das hat er aus Unwissenheit getan

uit [o. door ] onwetendheid

aus Unwissenheit

uit [o. door ] onwetendheid

unwissentlich

2. onwetendheid (onkunde):

onwetendheid

Unkenntnis r.ż.