Tłumaczenia dla hasła „anamnesten“ w niemiecko » polski słowniku

Anamne̱se <‑, ‑n> [anam​ˈneːzə] RZ. r.ż.

1. Anamnese MED.:

Anamnese

anamneza r.ż.

Anamnese

wywiad r.m. lekarski

2. Anamnese PHILOS:

Anamnese

anamneza r.ż.

a̱u̱s|testen CZ. cz. przech. INF.

austesten

testować [f. dk. prze‑]

ạn|rösten CZ. cz. przech. GASTR.

anrösten

podsmażać [f. dk. podsmażyć]

anrösten

podpiekać [f. dk. podpiec]

ạn|husten CZ. cz. przech.

jdn anhusten

kaszleć [f. dk. kaszlnąć] komuś w twarz

huste die Leute nicht an!

nie kaszl[aj] ludziom w twarz!

ạn|lasten [ˈanlastən] CZ. cz. przech.

jdm etw anlasten

obarczać [f. dk. obarczyć] kogoś winą za coś

ạn|pusten CZ. cz. przech. pot.

1. anpusten (anblasen):

anpusten

chuchać [f. dk. chuchnąć]

haben Sie Alkohol getrunken? pusten Sie mich mal an!

czy pił pan/piła pani alkohol? proszę chuchnąć!

2. anpusten (anfachen):

anpusten

dmuchać [f. dk. dmuchnąć]

sie pustete das Feuer so lange an, bis es wieder aufflackerte

tak długo dmuchała w ogień, aż znów zapłonął

ạn|rosten CZ. cz. nieprzech. +sein

anrosten

nadrdzewieć

ạn|tasten CZ. cz. przech.

1. antasten (berühren):

antasten

dotykać [f. dk. dotknąć]

2. antasten (beeinträchtigen):

antasten Würde

urażać [f. dk. urazić]

antasten Ehre, Rechte

naruszać [f. dk. naruszyć]

3. antasten (zu verbrauchen beginnen):

antasten Geld

naruszać [f. dk. naruszyć]

amnesti̱e̱ren* [amnɛs​ˈtiːrən] CZ. cz. przech.

amnestieren PR., POLIT.

amnestionować

amnestieren PR., POLIT.

udzielić amnestii

Amnesti̱e̱ <‑, ‑n> [amnɛs​ˈtiː] RZ. r.ż.

Amnestie PR., POLIT.

amnestia r.ż.

ọ̈ftesten [ˈœftəstən] PRZYSŁ.

öftesten superl von oft

am öftesten

najczęściej

Zobacz też oft

ọft <öfter, am öftesten> [ɔft] PRZYSŁ.

oft

często

wie oft?

jak często?

sehr oft

bardzo często

nicht oft

nieczęsto

ziemlich oft

dość często

oft genug

wystarczająco często

mịndesten PRZYM. PRZYSŁ.

mindesten → mindeste(r, s)

Zobacz też S

S RZ. r.n., s [ɛs] RZ. r.n. <‑ [o. fam: ‑s], ‑ [o. fam: ‑s]>

S

S r.n.

S

s r.n.

S wie Siegfried

S jak Stanisław

verpẹsten* CZ. cz. przech. pej.

1. verpesten:

verpesten (mit Geruch füllen) (Abgase, Rauch) Zimmer, Luft

zasmradzać [f. dk. zasmrodzić ]pot.

2. verpesten pot. (mit Rauch füllen):

verpeste mir nicht die Wohnung!

nie zadymiaj [lub zatruwaj] mi mieszkania!

Südwẹsten <‑s, bez l.mn. > [-​ˈ--] RZ. r.m. meist ohne rodz.

Südwesten

południowy zachód r.m.

Zobacz też Norden

Nọrden <‑s, bez l.mn. > [ˈnɔrdən] RZ. r.m.

1. Norden meist ohne rodz. (Himmelsrichtung):

Norden

północ r.ż.

aus [dem] [o. von] Norden

z północy

aus [dem] [o. von] Norden

z kierunku północnego

nach [o. gegen] Norden

na północ

nach Norden liegen (Zimmer, Balkon)

wychodzić na północ

nach Norden zeigen (Person)

wskazywać [f. dk. wskazać] w kierunku północnym

im Norden

na północy

im Norden von ... (im nördlichen Teil von)

na północ od...

2. Norden (nördliche Gegend):

Norden

Północ r.ż.

im hohen Norden

na dalekiej Północy

in den Norden

na Północ

Nordwẹsten <‑s, bez l.mn. > [-​ˈ--] RZ. r.m. meist ohne rodz.

Nordwesten

północny zachód r.m.

von Nordwesten

z północnego zachodu

nach Nordwesten

na północny zachód

Zobacz też Norden

Nọrden <‑s, bez l.mn. > [ˈnɔrdən] RZ. r.m.

1. Norden meist ohne rodz. (Himmelsrichtung):

Norden

północ r.ż.

aus [dem] [o. von] Norden

z północy

aus [dem] [o. von] Norden

z kierunku północnego

nach [o. gegen] Norden

na północ

nach Norden liegen (Zimmer, Balkon)

wychodzić na północ

nach Norden zeigen (Person)

wskazywać [f. dk. wskazać] w kierunku północnym

im Norden

na północy

im Norden von ... (im nördlichen Teil von)

na północ od...

2. Norden (nördliche Gegend):

Norden

Północ r.ż.

im hohen Norden

na dalekiej Północy

in den Norden

na Północ

ạb|listen CZ. cz. przech.

ablisten

wyłudzać [f. dk. wyłudzić]

er hat ihm sein Erspartes abgelistet

[on] wyłudził od niego jego oszczędności

I . ạb|rüsten CZ. cz. nieprzech. (militärisches Potential verringern)

die Großmächte müssen abrüsten

supermocarstwa ntpl muszą zredukować zbrojenia

II . ạb|rüsten CZ. cz. przech.

1. abrüsten (Waffenbestand verringern):

abrüsten Atomwaffen

rozbrajać [f. dk. rozbroić]

2. abrüsten (ein Baugerüst zerlegen):

abrüsten Gebäude, Haus

rozbierać [f. dk. rozebrać] rusztowanie

ạb|tasten CZ. cz. przech.

1. abtasten a. MED. (befühlen):

abtasten

badać [f. dk. z‑] dotykiem

2. abtasten (tastend durchsuchen):

abtasten

obmacywać [f. dk. obmacać]

3. abtasten INF.:

etw mit dem Scanner abtasten

odczytywać [f. dk. odczytać] coś skanerem

Anamnesebogen RZ.

Hasło od użytkownika

Anamnesebogen r.m. MED.

historia choroby r.ż.