niemiecko » polski

stọppelig PRZYM. (unrasiert)

I . stọpfen [ˈʃtɔpfən] CZ. cz. przech.

1. stopfen (hineinzwängen):

2. stopfen (ausbessern):

cerować [f. dk. za‑]

3. stopfen (abdichten):

4. stopfen (füllen):

wypychać [f. dk. wypchać]
nabijać [f. dk. nabić]

5. stopfen pot. (satt machen):

zapchać pot.

II . stọpfen [ˈʃtɔpfən] CZ. cz. nieprzech.

1. stopfen (ausbessern):

cerować [f. dk. za‑]

2. stopfen (Verstopfung verursachen):

3. stopfen pot. (schlingen):

I . stọppen [ˈʃtɔpən] CZ. cz. przech.

2. stoppen (mit der Stoppuhr messen):

II . stọppen [ˈʃtɔpən] CZ. cz. nieprzech.

stọpplig PRZYM.

stopplig → stoppelig

Zobacz też stoppelig

stọppelig PRZYM. (unrasiert)

Stọpfei <‑[e]s, ‑er> RZ. r.n.

Stọpfen <‑s, ‑> [ˈʃtɔpfən] RZ. r.m. REG

Stopfen → Stöpsel

Zobacz też Stöpsel

Stọ̈psel <‑s, ‑> [ˈʃtœpsəl] RZ. r.m.

1. Stöpsel (Pfropfen):

korek r.m.
zatyczka r.ż.

2. Stöpsel żart. pot. (Knirps):

grubasek r.m. a. żart. pot.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski