polsko » niemiecki

wertikal <D. ‑u, l.mn. ‑e> [vertikal] RZ. r.m. zwykle l.mn. TECHNOL.

wertować <‑tuje; f. dk. prze‑> [vertovatɕ] CZ. cz. przech. podn.

werteryzm <D. ‑u, loc ‑zmie, bez l.mn. > [verterɨsm] RZ. r.m. podn.

wertepy [vertepɨ] RZ.

wertepy l.mn. < D. l.mn. ‑pów>:

werbel <D. ‑bla, l.mn. ‑ble> [verbel] RZ. r.m. MUZ.

1. werbel (instrument):

Trommel r.ż.

2. werbel (odgłos):

wersal <D. ‑u, bez l.mn. > [versal] RZ. r.m. t. żart. podn. (przesadna grzeczność)

werwa <D. ‑wy, bez l.mn. > [verva] RZ. r.ż. podn.

werbena <D. ‑ny, l.mn. ‑ny> [verbena] RZ. r.ż. BOT.

werbować <‑buje; f. dk. z‑> [verbovatɕ] CZ. cz. przech.

1. werbować podn. (namówić kogoś do czegoś):

2. werbować przest (zaciągać do wojska):

werterowski [verterofski] PRZYM. podn.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski