Tłumaczenia dla hasła „odznaczyć“ w polsko » niemiecki słowniku

odznaczyć [odznatʃɨtɕ]

odznaczyć f. dk. od odznaczać

Zobacz też odznaczać

I . odznaczać <‑cza; f. dk. odznaczyć> [odznatʃatɕ] CZ. cz. przech. (dawać odznaczenie)

odznaczać kogoś czymś

jdn mit etw auszeichnen

uczeń został odznaczony za dobre wyniki w nauce

der Schüler r.m. wurde für seine guten Leistungen ausgezeichnet

II . odznaczać <‑cza; f. dk. odznaczyć> [odznatʃatɕ] CZ. cz. zwr. (wyróżniać się)

odznaczać się czymś

sich B. durch etw auszeichnen

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Odznaczył się w walkach, za co był wyróżniany orderami.

pl.wikipedia.org

W okresie czarnej śmierci miał odznaczyć się troską o poszkodowanych wskutek epidemii.

pl.wikipedia.org

Okres ich urzędowania nie odznaczył się niczym szczególnym, ale był ostatnim, w którym wyznaczono cenzorów.

pl.wikipedia.org

Odznaczył się wówczas zdobyciem i obroną strategicznego „orlego gniazda” przed przeważającymi siłami tureckimi.

pl.wikipedia.org

Odznaczył się w dniu 8 sierpnia 1920 roku pod wsią Świniuchy, kiedy to na czele patrolu stoczył potyczkę z wrogiem, zmuszając oddział sowiecki do odwrotu.

pl.wikipedia.org

Po tym wstępie następowała formuła przyznania obywatelstwa wraz z wymaganiami, które spełnił obdarowany (na przykład „spełnił honestam missionem”, albo „odznaczył się męstwem w boju”).

pl.wikipedia.org