polsko » niemiecki

I . pełnoletni [pewnoletɲi] PRZYM. st. urz.

II . pełnoletni <D. ‑ego, l.mn. ‑ni> [pewnoletɲi] RZ. r.m. st. urz.

pełnoletność <D. ‑ści, bez l.mn. > [pewnoletnoɕtɕ] RZ. r.ż. st. urz.

upełnoletnić się <‑ni się; cz. prz. ‑ij się> [upewnoletɲitɕ ɕe] CZ. cz. zwr. f. dk. podn.

iloletni [iloletɲi] PRZYM.

tyloletni [tɨloletɲi] PRZYM.

tyloletni → tyluletni

Zobacz też tyluletni

tyluletni [tɨluletɲi] PRZYM.

1. tyluletni (tak wiele lat):

2. tyluletni (wieloletni):

niepełnoletniość [ɲepewnoletɲoɕtɕ]

niepełnoletniość → niepełnoletność

Zobacz też niepełnoletność

niepełnoletność <D. ‑ści, bez l.mn. > [ɲepewnoletnoɕtɕ] RZ. r.ż. t. PR.

niepełnoletni [ɲepewnoletɲi] PRZYM.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski