Tłumaczenia dla hasła „plastrach“ w polsko » niemiecki słowniku

postrach <D. ‑u, bez l.mn. > [postrax] RZ. r.m.

1. postrach (strach):

postrach

Angst r.ż.

postrach

Furcht r.ż.

postrach

Schrecken r.m.

wzbudzać postrach

Angst wecken

na postrach

zur Abschreckung

siać postrach

Schrecken verbreiten

2. postrach (osoba, zjawisko budzące strach):

postrach

Schrecken r.m.

postrach sąsiadów

der Schrecken der Nachbarschaft

być postrachem kogoś

jds Schrecken sein

przestrach <D. ‑u, l.mn. ‑y> [pʃestrax] RZ. r.m.

przestrach

Schreck[en] r.m.

przestrach

Entsetzen r.n.

plastron <D. ‑u, l.mn. ‑y> [plastron] RZ. r.m.

1. plastron (krawat noszony do fraka):

plastron

Plastron r.m. lub r.n.

założyć plastron

einen Plastron anlegen [o. anziehen]

2. plastron SPORT (napierśnik):

plastron

Unterziehweste r.ż.

plastron

Plastron r.m. lub r.n.

skórzany plastron

Lederplastron r.m. lub r.n.

3. plastron ZOOL. (pancerz):

plastron

Plastron r.m. lub r.n.

plastron

Panzer r.m.

plastyka <D. ‑ki, bez l.mn. > [plastɨka] RZ. r.ż.

1. plastyka SZT. (sztuki piękne):

plastyka

die bildende Kunst r.ż.

2. plastyka przen. (obrazowość: mimiki):

plastyka

Plastizität r.ż.

plastyka

Anschaulichkeit r.ż.

plastyka

Bildhaftigkeit r.ż.

3. plastyka podn. (wyrazistość kształtów):

plastyka

Deutlichkeit r.ż.

plasterek <D. ‑rka, l.mn. ‑rki> [plasterek] RZ. r.m.

plasterek zdr. od plaster

plasterek

Scheibchen r.n.

plasterek

dünne [o. kleine] Scheibe r.ż.

Zobacz też plaster

plaster <D. ‑tra, l.mn. ‑try> [plaster] RZ. r.m.

1. plaster (przylepiec):

plaster

Pflaster r.n.

plaster na odciski

Hühneraugenpflaster r.n.

plaster na rany

Trostpflaster r.n. żart.

2. plaster (kawałek: sera, szynki):

plaster

Scheibe r.ż.

plaster miodu

Honigwabe r.ż.

pokroić coś w [lub na] plastry

etw in Scheiben schneiden

plastomer <D. ‑u, l.mn. ‑y> [plastomer] RZ. r.m.

plastomer CHEM., TECHNOL.

Plastomer r.n.

plastomer CHEM., TECHNOL.

Thermoplast r.m.

I . plasować <‑suje; cz. prz. ‑suj; f. dk. u‑> [plasovatɕ] CZ. cz. przech.

1. plasować tylko ndk. podn. (umieszczać):

plasować

platzieren

wyniki inspekcji plasowały uczelnię w czołówce

die Ergebnisse ntpl der Inspektionen platzierten die Hochschule an der Spitze

2. plasować SPORT (lokować):

plasować

plazieren

plasować piłkę w bramce

den Ball im Tor plazieren

II . plasować <‑suje; cz. prz. ‑suj; f. dk. u‑> [plasovatɕ] CZ. cz. zwr. podn. (sytuować się)

plasować

platzieren

plasować

Platz erringen [o. einnehmen]

plasować się w czołówce finalistów

an der Spitze der Finalisten rangieren

plasować się na trzecim miejscu

den dritten Platz erringen [o. einnehmen]