Tłumaczenia dla hasła „przciwstawić“ w polsko » niemiecki słowniku

I . przeciwstawiać <‑ia> [pʃetɕifstavjatɕ], przeciwstawić [pʃetɕifstavitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

przeciwstawiać coś czemuś

etw einer S. C. gegenüberstellen

przeciwstawiać coś czemuś

etw mit etw konfrontieren

II . przeciwstawiać <‑ia> [pʃetɕifstavjatɕ], przeciwstawić [pʃetɕifstavitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

przeciwstawiać się komuś/czemuś

sich B. jdm/etw widersetzen

przeciwstawiać się komuś/czemuś

entgegenstellen

przeciwstawnie [pʃetɕifstavɲe] PRZYSŁ. podn.

przeciwstawnie

gegensätzlich

przeciwstawnie

entgegengesetzt

przeciwstawnia <D. ‑ni, l.mn. ‑ie> [pʃetɕifstavɲa] RZ. r.ż.

przeciwstawnia JĘZ., LIT.

Antithese r.ż.

przeciwstawny [pʃetɕifstavnɨ] PRZYM.

przeciwstawny

gegensätzlich

przeciwstawny

entgegengesetzt

spójnik przeciwstawny JĘZ.

adversative Konjunktion r.ż.

przeciwstawienie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [pʃetɕifstavjeɲe] RZ. r.n.

1. przeciwstawienie (konfrontacja):

przeciwstawienie czegoś czemuś

Gegenüberstellung r.ż. von etw und etw

2. przeciwstawienie (przeciwieństwo):

przeciwstawienie

Gegensatz r.m.

przeciwstawienie

Gegenteil r.n.

być przeciwstawieniem kogoś

das Gegenteil von jdm sein

I . przestawiać <‑ia> [pʃestavjatɕ], przestawić [pʃestavitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. przestawiać (zmieniać położenie):

przestawiać wazon, meble

umstellen

przestawiać wazon, meble

anders stellen

2. przestawiać (zmieniać kolejność):

przestawiać wyrazy

umstellen

II . przestawiać <‑ia> [pʃestavjatɕ], przestawić [pʃestavitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. (zmienić sposób działania)

przestawić się [z czegoś] na coś

sich B. [von etw] auf etw B. umstellen

I . przystawiać <‑ia> [pʃɨstavjatɕ], przystawić [pʃɨstavitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

przystawiać drabinę do ściany

die Leiter an die Wand anlehnen

przystawiać krzesło do stołu

den Stuhl an den Tisch stellen

II . przystawiać <‑ia> [pʃɨstavjatɕ], przystawić [pʃɨstavitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. pot. (być natarczywym)

przystawiać się do kogoś

jdm nachstellen

przeciwstawność <D. ‑ści, bez l.mn. > [pʃetɕifstavnoɕtɕ] RZ. r.ż. podn.

przeciwstawność

Gegensätzlichkeit r.ż.