Tłumaczenia dla hasła „rozkraczyć“ w polsko » niemiecki słowniku

I . rozkruszać <‑sza> [roskruʃatɕ], rozkruszyć [roskruʃɨtɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

rozkruszać

zerbröckeln

rozkruszać

zerbröseln

II . rozkruszać <‑sza> [roskruʃatɕ], rozkruszyć [roskruʃɨtɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

rozkruszać

zerbröckeln

okraczyć [okratʃɨtɕ]

okraczyć f. dk. od okraczać

Zobacz też okraczać

okraczać <‑cza; f. dk. okraczyć> [okratʃatɕ] CZ. cz. przech. pot.

okraczać

etw [rittlings] übersteigen [o. überklettern]

okraczać

etw mit einem großen Schritt [o. großen Schritten] übersteigen

rozkrajać [roskrajatɕ] f. dk., rozkrawać [roskravatɕ] <‑wa; f. dk. rozkroić> CZ. cz. przech.

rozkrajać

aufschneiden

I . rozkręcać <‑ca; cz. prz. ‑aj> [roskrentsatɕ], rozkręcić [roskreɲtɕitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. rozkręcać (demontować):

rozkręcać maszynę, mebel

auseinander schrauben

rozkręcać maszynę, mebel

[in Einzelteile] zerlegen

2. rozkręcać (rozplatać):

rozkręcać sznurek

aufrollen

rozkręcać sznurek

entrollen

3. rozkręcać pot. (uaktywniać):

rozkręcać interes

das Geschäft ankurbeln [o. in Gang bringen]

II . rozkręcać <‑ca; cz. prz. ‑aj> [roskrentsatɕ], rozkręcić [roskreɲtɕitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. pot. (interes, firma)

rozkręcać

in Gang kommen

rozłączyć [rozwontʃɨtɕ]

rozłączyć f. dk. od rozłączać

Zobacz też rozłączać

I . rozłączać <‑cza; f. dk. rozłączyć> [rozwontʃatɕ] CZ. cz. przech.

rozłączać kable, walczących

trennen

rozłączać rodzinę, zakochanych

trennen

rozłączać rodzinę, zakochanych

auseinander reißen

II . rozłączać <‑cza; f. dk. rozłączyć> [rozwontʃatɕ] CZ. cz. zwr.

1. rozłączać:

rozłączać (rwać się) (kable)

sich B. lösen

rozłączać (rwać się) (kable)

getrennt werden

2. rozłączać (tracić połączenie telefoniczne):

rozłączać

auflegen

proszę się nie rozłączać

bleiben Sie bitte dran

dlaczego się rozłączyłaś?

wieso hast du aufgelegt?

rozkazać [roskazatɕ]

rozkazać f. dk. od rozkazywać

Zobacz też rozkazywać

rozkazywać <‑zuje; cz. prz. ‑zuj; f. dk. rozkazać> [roskazɨvatɕ] CZ. cz. przech.

rozkazywać

befehlen

rozkazywać

anordnen

rozkazywać komuś, żeby zamknąć drzwi

jdm befehlen, die Tür zu schließen

rozkurcz <D. ‑u, l.mn. ‑e> [roskurtʃ] RZ. r.m.

rozkurcz MED. (mięśni)

Expansion r.ż.

rozkurcz (serca)

Diastole r.ż.

rozliczyć [rozlitʃɨtɕ]

rozliczyć f. dk. od rozliczać

Zobacz też rozliczać

I . rozliczać <‑cza; f. dk. rozliczyć> [rozlitʃatɕ] CZ. cz. przech.

1. rozliczać:

rozliczać EKON, FIN.

berechnen

rozliczać EKON, FIN.

verrechnen

rozliczać koszty remontu

die Renovierungskosten abrechnen

rozliczać delegację

Dienstreisekosten abrechnen

rozliczać kogoś z pieniędzy

mit jdm [das Geld] abrechnen

2. rozliczać ADM.:

rozliczać

Rechenschaft fordern

rozliczyć pracownika z powierzonych zadań

von dem Angestellten fordern, dass er Rechenschaft über die ihm übertragenen Aufgaben ablegt

II . rozliczać <‑cza; f. dk. rozliczyć> [rozlitʃatɕ] CZ. cz. zwr.

1. rozliczać:

rozliczać EKON, FIN.

abrechnen

rozliczać się z kimś

mit jdm abrechnen

rozliczać się z czegoś

etw B. abrechnen

2. rozliczać przen. podn.:

rozliczać

abrechnen

rozliczyć się z przeszłością

mit der Vergangenheit abrechnen

roztoczyć [rostotʃɨtɕ]

roztoczyć f. dk. od roztaczać

Zobacz też roztaczać

I . roztaczać <‑cza; f. dk. roztoczyć> [rostatʃatɕ] CZ. cz. przech.

1. roztaczać (ukazywać):

roztaczać perspektywy, wizję

entfalten

roztaczać perspektywy, wizję

ausbreiten

2. roztaczać (rozprzestrzeniać):

roztaczać blask, zapach

verbreiten

zwroty:

roztaczać nad kimś opiekę

jdn in seine Obhut nehmen

II . roztaczać <‑cza; f. dk. roztoczyć> [rostatʃatɕ] CZ. cz. zwr. zwykle cz. ndk.

roztaczać (rozciągać się w przestrzeni) (widok, dolina)

sich B. erstrecken

roztaczać (rozciągać się w przestrzeni) (widok, dolina)

sich B. ausbreiten