polsko » niemiecki

uchwytny [uxfɨtnɨ] PRZYM.

2. uchwytny pot. (osiągalny):

chwytny [xfɨtnɨ] PRZYM. podn.

1. chwytny (mający zdolność chwytania):

Greif-
Fang-

2. chwytny przen. (łatwo pojmujący):

uchwyt <D. ‑u, l.mn. ‑y> [uxfɨt] RZ. r.m. podn.

2. uchwyt (uchwycenie ręką):

Handgriff r.m.
[Er]greifen r.m. der Hand

nieuchwytny [ɲeuxfɨtnɨ] PRZYM.

1. nieuchwytny (nie dający się ująć):

2. nieuchwytny (trudny do określenia):

nieuchwytnie [ɲeuxfɨtɲe] PRZYSŁ. podn.

I . uchwycić <‑ci; cz. prz. ‑yć> [uxfɨtɕitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

2. uchwycić (odczuć, zrozumieć):

3. uchwycić (oddać):

II . uchwycić <‑ci; cz. prz. ‑yć> [uxfɨtɕitɕ] CZ. cz. zwr. f. dk.

1. uchwycić (przytrzymać się):

2. uchwycić (polegać na):

chwytność <D. ‑ści, bez l.mn. > [xfɨtnoɕtɕ] RZ. r.ż. podn.

schwytać <‑ta; cz. prz. ‑aj> [sxfɨtatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

uchaty [uxatɨ] PRZYM. pot.

1. uchaty (mający ucho):

2. uchaty (mający duże uszy):

uchlany [uxlanɨ] PRZYM. pot. (pijany)

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski