polsko » niemiecki

właściwy [vwaɕtɕivɨ] PRZYM.

3. właściwy (faktyczny):

5. właściwy (kompetentny):

I . właściwie [vwaɕtɕivje] PRZYSŁ.

właściwość <D. ‑ści, l.mn. ‑ści> [vwaɕtɕivoɕtɕ] RZ. r.ż.

1. właściwość zwykle l.mn. podn. (cecha):

Eigenschaft r.ż.
Heileigenschaften r.ż. l.mn.

2. właściwość bez l.mn. PR. (sądu):

3. właściwość bez l.mn. (stosowność: zachowania):

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski