czesko » niemiecki

obroučka <-ček, dim> RZ. f

1. obroučka → obruč

zwroty:

Zobacz też obruč

obruč RZ. f

obroda RZ. f

obrobit CZ. perf

obrobit → obrábět

obroditel <1. Pl. -é> RZ. m

obrozovat <-zuji>

obrozovat → obrodit

Zobacz też obrodit

obrození RZ. n

obroubit CZ. perf

obrousit <perf, -šen> CZ.

obročí RZ. n

obrok RZ. m

obrace <adv>

obrnit <perf, -ěn> CZ.


Interfejs: Deutsch | English | Italiano | Polski