niderlandzko » niemiecki

be·wijs·kracht [bəwɛiskrɑxt] RZ. r.ż. geen l.mn.

be·krach·ti·gen <bekrachtigde, h. bekrachtigd> [bəkrɑxtəɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. bekrachtigen (officieel erkennen):

2. bekrachtigen (bevestigen):

ge·nees·krach·tig <geneeskrachtige, geneeskrachtiger, geneeskrachtigst> [ɣəneskrɑxtəx] PRZYM.

veer·krach·tig <veerkrachtige, veerkrachtiger, veerkrachtigst> [verkrɑxtəx] PRZYM.

1. veerkrachtig (met veerkracht):

2. veerkrachtig przen.:

be·wijs·last <bewijslast|en> [bəwɛislɑst] RZ. r.m.

krach·tig <krachtige, krachtiger, krachtigst> [krɑxtəx] PRZYM.

koop·krach·tig [kopkrɑxtəx] PRZYM.

be·krach·ti·ging <bekrachtiging|en> [bəkrɑxtəɣɪŋ] RZ. r.ż.

1. bekrachtiging (wettiging):

2. bekrachtiging (bevestiging):

Bestätigung r.ż.

3. bekrachtiging (uitgeoefende kracht):

Verstärkung r.ż.

be·las·ting·plich·ti·ge <belastingplichtige|n> [bəlɑstɪŋplɪxtəɣə] RZ. r.m. en r.ż.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski