Tłumaczenia dla hasła „eilandregering“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

bonds·re·ge·ring <bondsregering|en> [bɔntsrəɣerɪŋ] RZ. r.ż.

bondsregering

Bundesregierung r.ż.

scha·duw·re·ge·ring RZ. r.ż.

schaduwregering → schaduwkabinet

Zobacz też schaduwkabinet

scha·duw·ka·bi·net <schaduwkabinet|ten> [sxadywkabinɛt] RZ. r.n.

schaduwkabinet

Schattenkabinett r.n.

ei·lan·den·groep <eilandengroep|en> [ɛilɑndə(n)ɣrup] RZ. r.ż.

eilandengroep

Inselgruppe r.ż.

re·ge·ring <regering|en> [rəɣerɪŋ] RZ. r.ż.

regering

Regierung r.ż.

de regering aanvaarden

die Regierung antreten

de regering van een Bondsrepubliek

die Bundesregierung

de regering van een deelstaat

die Landesregierung

de regering is afgetreden

die Regierung ist zurückgetreten

onder [o. tijdens ] de regering van Willem I

unter der Regierung von Wilhelm I.

onder [o. tijdens ] de regering van Willem I

während der Regierung von Wilhelm I.

de zittende regering

die amtierende Regierung

de regering in ballingschap

die Exilregierung

tus·sen·re·ge·ring <tussenregering|en> [tʏsə(n)rəɣerɪŋ] RZ. r.ż.

tussenregering

Zwischenregierung r.ż.

tussenregering

Interregnum r.n. form.

le·ˈge·ring¹ <legering|en> [ləɣerɪŋ] RZ. r.ż.

legering

Legierung r.ż.

be·le·ge·ring <belegering|en> [bəleɣərɪŋ] RZ. r.ż.

belegering

Belagerung r.ż.

dienst·wei·ge·ring <dienstweigering|en> [dinstwɛiɣərɪŋ] RZ. r.ż.

1. dienstweigering gesch.:

dienstweigering

Wehrdienstverweigerung r.ż.

dienstweigering

Kriegsdienstverweigerung r.ż.

2. dienstweigering (weigering van opgedragen diensten):

dienstweigering

Gehorsamsverweigerung r.ż.

ei·land·je RZ. r.n.

eilandje → eiland

Zobacz też eiland

ei·land <eiland|en> [ɛilɑnt] RZ. r.n.

eiland

Insel r.ż.

eilandjes van gras

Grasinseln l.mn.

een onbewoond eiland

eine unbewohnte Insel

ei·land·hop·pen CZ. alleen inf.

eilandhoppen

eine Rundreise von Insel zu Insel machen

ei·land·be·wo·ner <eilandbewoner|s> [ɛilɑndbəwonər] RZ. r.m.

eilandbewoner

Inselbewohner r.m.

eilandbewoner

Insulaner r.m. żart.

wei·ge·ring <weigering|en> [wɛiɣərɪŋ] RZ. r.ż.

weigering

Verweigerung r.ż.

weigering

Weigerung r.ż.

weigering (het niet-aannemen)

Ablehnung r.ż.

weigering (het niet-functioneren)

Versagen r.n.

bij zijn weigering blijven

bei seiner Weigerung bleiben

weigering tot samenwerking

Verweigerung der Zusammenarbeit