Tłumaczenia dla hasła „zwendelaarster“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

wan·de·laar·ster <wandelaarster|s> [wɑndəlarstər] RZ. r.ż.

wandelaarster forma żeńska od wandelaar

Zobacz też wandelaar

wan·de·laar <wandelaar|s> [wɑndəlar] RZ. r.m.

wandelaar

Spaziergänger r.m.

wandelaar (op trektocht)

Wanderer r.m.

han·de·laar·ster RZ. r.ż.

handelaarster forma żeńska od handelaar

Zobacz też handelaar

han·de·laar <handelaar|s, hande|laren> [hɑndəlar] RZ. r.m.

handelaar

Händler r.m.

handelaar

Kaufmann r.m.

handelaar

Kauffrau r.ż.

ze·me·laar·ster RZ. r.ż.

zemelaarster forma żeńska od zemel

Zobacz też zemel

ze·mel <zemel|en> [zeməl] RZ. r.ż. (graan)

zemel

Kleie r.ż.

hen·ge·laar·ster RZ. r.ż.

hengelaarster forma żeńska od hengelaar

Zobacz też hengelaar

hen·ge·laar <hengelaar|s> [hɛŋəlar] RZ. r.m. (visser)

hengelaar

Angler r.m.

wei·fe·laar·ster RZ. r.ż.

weifelaarster forma żeńska od weifelaar

Zobacz też weifelaar

wei·fe·laar <weifelaar|s> [wɛifəlar] RZ. r.m.

weifelaar

Zauderer r.m.

weifelaar form.

Wankelmütige(r) r.ż. (r.m.)

zwen·de·laar <zwendelaar|s> [zwɛndəlar] RZ. r.m. form.

zwendelaar

Betrüger r.m.

zwendelaar (gentleman-oplichter)

Hochstapler r.m.

fe·me·laar·ster RZ. r.ż.

femelaarster forma żeńska od femelaar

Zobacz też femelaar

fe·me·laar <femelaar|s> [feməlar] RZ. r.m.

femelaar (langdradig)

Salbader r.m.

femelaar (langdradig)

frömmelnder Schwätzer

femelaar (schijnheilig)

Frömmler r.m.

keu·ve·laar·ster RZ. r.ż.

keuvelaarster forma żeńska od keuvelaar

Zobacz też keuvelaar

keu·ve·laar <keuvelaar|s> [køvəlar] RZ. r.m.

keuvelaar

Plauderer r.m.

boe·me·laar·ster RZ. r.ż.

boemelaarster forma żeńska od boemelaar

Zobacz też boemelaar

boe·me·laar <boemelaar|s> [buməlar] RZ. r.m.

boemelaar

Bummler r.m.

pin·ge·laar·ster RZ. r.ż.

pingelaarster forma żeńska od pingelaar

Zobacz też pingelaar

pin·ge·laar <pingelaar|s> [pɪŋəlar] RZ. r.m. (afdinger)

pingelaar

Feilscher r.m.

boek·han·de·laar·ster RZ. r.ż.

boekhandelaarster forma żeńska od boekhandelaar

Zobacz też boekhandelaar

boek·han·de·laar <boekhandelaar|s, boekhande|laren> [bukhɑndəlar] RZ. r.m.

boekhandelaar

Buchhändler r.m.

on·der·han·de·laar·ster RZ. r.ż.

onderhandelaarster forma żeńska od onderhandelaar

Zobacz też onderhandelaar

on·der·han·de·laar <onderhandelaar|s, onderhande|laren> [ɔndərhɑndəlar] RZ. r.m.

onderhandelaar

Unterhändler r.m.

be·mid·de·laar·ster <bemiddelaarster|s> [bəmɪdəlarstər] RZ. r.ż.

bemiddelaarster forma żeńska od bemiddelaar

Zobacz też bemiddelaar

be·mid·de·laar <bemiddelaar|s> [bəmɪdəlar] RZ. r.m.

bemiddelaar

Vermittler r.m.

bemiddelaar

Mittelsmann r.m.

bemiddelaar

Mittelsperson r.ż.

bemiddelaar (in conflict)

Schlichter r.m.

zwen·de·la·rij <zwendelarij|en> [zwɛndəlarɛi] RZ. r.ż.

zwendelarij

Schwindel r.m.

zwendelarij (van kleine omvang)

Schwindelei r.ż.

dob·be·laar·ster RZ. r.ż.

dobbelaarster forma żeńska od dobbelaar

Zobacz też dobbelaar

dob·be·laar <dobbelaar|s> [dɔbəlar] RZ. r.m.

dobbelaar

Würfelspieler r.m.

hak·ke·laar·ster RZ. r.ż.

hakkelaarster forma żeńska od hakkelaar

Zobacz też hakkelaar

hak·ke·laar <hakkelaar|s> [hɑkəlar] RZ. r.m.

hakkelaar

Stotterer r.m.

kop·pe·laar·ster <koppelaarster|s> [kɔpəlarstər] RZ. r.ż.

koppelaarster forma żeńska od koppelaar

Zobacz też koppelaar

kop·pe·laar <koppelaar|s> [kɔpəlar] RZ. r.m.

1. koppelaar (relaties):

koppelaar

Heiratsvermittler r.m.

koppelaar

Ehevermittler r.m.

2. koppelaar (ontucht):

koppelaar

Kuppler r.m.

pim·pe·laar·ster RZ. r.ż.

pimpelaarster forma żeńska od pimpelaar

Zobacz też pimpelaar

pim·pe·laar <pimpelaar|s> [pɪmpəlar] RZ. r.m.

pimpelaar

Pichler r.m.

pimpelaar

Zecher r.m. żart.

pimpelaar

Zechbruder r.m. a. pej.

rij·me·laar·ster RZ. r.ż.

rijmelaarster forma żeńska od rijmelaar

Zobacz też rijmelaar

rij·me·laar <rijmelaar|s> [rɛiməlar] RZ. r.m.

rijmelaar

Reimschmied r.m. żart.

rijmelaar

Versemacher r.m. pot.

rijmelaar

Dichterling r.m. pot.

rijmelaar żart.

Verseschmied r.m. żart.

gij·ze·laar·ster RZ. r.ż.

gijzelaarster forma żeńska od gijzelaar

Zobacz też gijzelaar

gij·ze·laar <gijzelaar|s> [ɣɛizəlar] RZ. r.m.

1. gijzelaar (gegijzelde):

gijzelaar

Geisel r.ż.

2. gijzelaar (gijzelhouder):

gijzelaar

Geiselnehmer r.m.