niemiecko » niderlandzki

ˈIr·re(r) [ˈɪrə, (ˈɪrɐ)] RZ. r.ż. (r.m.) odm. wie przym. veraltet a. pot.

Irre(r)
krankzinnige r.m. en r.ż.
Irre(r)
gestoorde r.m. en r.ż.
Irre(r)
geesteszieke r.m. en r.ż.
der arme Irre! pot.
wie die Irren pot.
wie die Irren pot.

ˈir·re [ˈɪrə] PRZYM.

2. irre (verstört):

irr PRZYM.

irr → irre

Zobacz też irre


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski