Tłumaczenia dla hasła „kapitulować“ w polsko » niemiecki słowniku

kapitulować <‑luje; f. dk. s‑> [kapitulovatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. kapitulować WOJSK. (poddawać się):

kapitulować

kapitulieren

2. kapitulować przen. (rezygnować):

kapitulować

aufgeben

kapitulować

sich B. geschlagen geben

kapitulować przed kimś/wobec czegoś

vor jdm/angesichts einer S. D. kapitulieren

Przykładowe zdania ze słowem kapitulować

kapitulować przed kimś/wobec czegoś

vor jdm/angesichts einer S. D. kapitulieren

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Zamek i miasto kapitulują po kilku dniach (21 września).

pl.wikipedia.org

Żołnierze jugosłowiańscy byli zatrzymywani już na przejściach granicznych, a wobec trudnego położenia, w którym się znaleźli, po prostu kapitulowali.

pl.wikipedia.org

W wyniku trudności klimatycznych, a także zmuszony przez siły turecko-angielskie, kapitulował w 1801 r.

pl.wikipedia.org

W tym samym czasie twierdze: kłodzka, nyska, głogowska, brzeska, wrocławska i świdnicka kapitulowały pod naporem wojsk napoleońskich.

pl.wikipedia.org

Inspektor oddala od siebie odpowiedzialność za wyjaśnienie sprawy, kapitulując przed sytuacją, której nie może zmienić.

pl.wikipedia.org

Zaraz potem rozpoczął energiczne działania przeciwko tym, którzy nie zamierzali kapitulować.

pl.wikipedia.org

Forteca, po słabym oporze, kapitulowała 22 czerwca, a jej 2500 obrońców poszło do niewoli.

pl.wikipedia.org

Pod wrażeniem klęski miasta i zamki w kraju kapitulowały jeden po drugim przed zwycięskim sułtanem, który okazywał pokonanym wspaniałomyślność.

pl.wikipedia.org

Wiele osad zostało jednak zdobytych w wyniku walk, znaczna część kapitulowała bez stawiania oporu.

pl.wikipedia.org

Zamiast kapitulować, sztab czerwonych postanowił bronić miasta tak długo, jak będzie to możliwe.

pl.wikipedia.org