Tłumaczenia dla hasła „subordinativ“ w niemiecko » polski słowniku

Insubordination <‑, ‑en> RZ. r.ż. podn. (Ungehorsam)

Insubordination

niesubordynacja r.ż. podn.

Insubordination kraftvoll bekämpfen

mocno zwalczać niesubordynację

No̱minativ <‑[e]s, ‑e> [ˈnoːminatiːf, nomina​ˈtiːf] RZ. r.m. JĘZ.

Nominativ

mianownik r.m.

Koordinatio̱n <‑, ‑en> [koʔɔrdina​ˈtsi̯oːn] RZ. r.ż. podn.

Koordination

koordynacja r.ż.

Koordina̱te <‑, ‑n> [koʔɔrdi​ˈnaːtə] RZ. r.ż.

1. Koordinate MATH:

Koordinate

współrzędna r.ż.

2. Koordinate meist l.mn. GEO:

Koordinate

współrzędne r.ż. l.mn.

Koordina̱tor(in) <‑s, ‑en; ‑, ‑nen> [koʔɔrdi​ˈnaːtoːɐ̯] RZ. r.m.(r.ż.)

Koordinator(in)

koordynator(ka) r.m. (r.ż.)

Ordinatio̱n <‑, ‑en> [ɔrdina​ˈtsi̯oːn] RZ. r.ż.

1. Ordination REL. (in evang. Kirche Einsetzung eines Pfarrers in sein Amt):

Ordination

ordynacja r.ż.

2. Ordination REL. (in kath. Kirche sakramentale Weihe eines Priesters):

Ordination

święcenia l.mn. kapłańskie

3. Ordination MED. (Verordnung):

Ordination

[za]ordynowanie r.n.

Ordina̱te <‑, ‑n> [ɔrdi​ˈnaːtə] RZ. r.ż. MATH

Ordinate

rzędna r.ż.

I . alternati̱v [altɛrna​ˈtiːf] PRZYM.

alternativ

alternatywny

II . alternati̱v [altɛrna​ˈtiːf] PRZYSŁ.

alternativ leben:

alternativ

alternatywnie

privativ PRZYM. PR.

privativ

brakujący

privativ

zabrany

privativ Schuldübernahme

przejęcie r.n. długu [zwalniające]

Frikati̱v <‑s, ‑e> RZ. r.m.

Frikativ RZ. r.m. <‑[e]s, ‑e>:

Frikativ JĘZ., JĘZ.

spółgłoska r.ż. szczelinowa [lub frykatywna]

Frikativ JĘZ., JĘZ.

spirant r.m.

I . lukrati̱v [lukra​ˈtiːf] PRZYM. podn.

lukrativ Job

lukratywny

lukrativ Geschäft

zyskowny

II . lukrati̱v [lukra​ˈtiːf] PRZYSŁ. podn.

lukrativ sich darstellen:

lukrativ

lukratywnie

normati̱v [nɔrma​ˈtiːf] PRZYM. podn.

normativ

normatywny form

normativer Schaden

szkoda r.ż. normatywna form

dekorati̱v [dekora​ˈtiːf] PRZYM.

dekorativ

dekoracyjny

Derivati̱v <‑s, ‑e> RZ. r.n.

1. Derivativ JĘZ. → Derivat

2. Derivativ PR.:

Derivativ

derywatywny

Derivativ

pochodny

Derivativer Anspruch

roszczenie r.n. derywatywne

Zobacz też Derivat

Deriva̱t <‑[e]s, ‑e> RZ. r.n.

Derivat (LING) (a. CHEM)

derywat r.m.