W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » rosyjski

Tłumaczenia dla hasła „abkönnen“ w niemiecko » rosyjski słowniku (Przełącz na rosyjsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ab|kochen: czasownik przechodni
ab|kommen: czasownik nieprzechodni
ab|rennen: czasownik przechodni
ab|brennen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
an|brennen: czasownik nieprzechodni
Abkommen: rzeczownik
besonnen: przymiotnik i przysłówek
geronnen
gesonnen: II. przymiotnik i przysłówek
begonnen
gewonnen
bekennen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
erkennen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni

Widzisz podobne wyniki: abrennen , abkommen , abkochen , anbrennen , abbrennen , erkennen , bekennen , gewonnen , begonnen , gesonnen , geronnen , besonnen i Abkommen

ab|kochen CZ. cz. przech.

отва́ривать

-ри́ть f. dk.

ab|kommen CZ. cz. nieprzech. niereg. +sein

1. abkommen (abweichen):

отклоня́ться

abkommen von +C.

-ни́ться f. dk. от

abkommen von +C.

сбива́ться

abkommen von +C.

сби́ться f. dk.

abkommen von +C.

отходи́ть

abkommen von +C.

отойти́ f. dk.

wir kamen vom Weg ab

мы сби́лись с пути́

vom Thema abkommen

отойти́ от те́мы

vom Weg abkommen

сби́ться с пути́

von einer Idee abkommen

отойти́ от иде́и

2. abkommen (loskommen):

отрыва́ться, оторва́ться f. dk. от

3. abkommen (aus der Mode kommen):

вы́йти из мо́ды

ab|rennen CZ. cz. przech. pot.

обе́гать f. dk.

I . ab|brennen CZ. cz. przech. niereg.

1. abbrennen (Haus):

сжига́ть

сжечь f. dk.

2. abbrennen (Feuerwerk):

запуска́ть

-пусти́ть f. dk.

II . ab|brennen CZ. cz. nieprzech.

сгора́ть

-ре́ть f. dk.

abgebrannt sein pot.

быть на мели́

an|brennen CZ. cz. nieprzech. niereg.

1. anbrennen (allg):

загора́ться

-ре́ться f. dk.

2. anbrennen (Fleisch):

пригора́ть

-ре́ть f. dk.

nichts anbrennen lassen pot.

ничего́ не упуска́ть

Abkommen <-s, -> RZ. r.n.

соглаше́ние r.n.

догово́р r.m.

bilaterales Abkommen

двусторо́ннее соглаше́ние

multilaterales Abkommen

многосторо́ннее соглаше́ние

gütliches Abkommen

мирова́я сде́лка

ein Abkommen brechen

наруша́ть соглаше́ние

ein Abkommen für null und nichtig erklären

аннули́ровать соглаше́ние

ein Abkommen paraphieren

парафи́ровать соглаше́ние

ein Abkommen treffen [oder abschließen]

заключа́ть соглаше́ние

ein Abkommen unterzeichnen

подпи́сывать соглаше́ние

besonnen [bəˈzɔnən] PRZYM.

рассуди́тельный

geronnen² [gəˈrɔnən] part cz. przeszł. Perf. von

geronnen → rinnen

Zobacz też rinnen

rinnen [ˈrɪnən] CZ. cz. nieprzech. rann, geronnen

течь cz. ndk.

I . gesonnen [gəˈzɔnən]

gesonnen pp von sinnen

II . gesonnen [gəˈzɔnən] PRZYM.

gesonnen sein, etw zu tun

намерева́ться сде́лать что-ли́бо

Zobacz też sinnen

sinnen [ˈzɪnən] CZ. cz. nieprzech. sinnt, sann, gesonnen podn. (nachdenken)

begonnen [bəˈgɔnən] pp von

begonnen → beginnen

Zobacz też beginnen

I . beginnen CZ. cz. przech. beginnt, begann, begonnen

начина́ть

-ча́ть f. dk.

II . beginnen CZ. cz. nieprzech.

начина́ться

-ча́ться f. dk.

gewonnen [gəˈvɔnən] part cz. przeszł. Perf. von

gewonnen → gewinnen

Zobacz też gewinnen

I . gewinnen [gəˈvɪnən] CZ. cz. przech. gewann, gewonnen

1. gewinnen (allg):

выи́грывать

вы́играть f. dk.

Zeit gewinnen

вы́играть вре́мя

Boden gewinnen

выи́грывать расстоя́ние

jdn für etw gewinnen

привле́чь кого́-ли́бо к чему́-ли́бо

wie gewonnen, so zerronnen przysł.

бог дал, бог и взял

2. gewinnen (Bodenschätze):

добыва́ть

-бы́ть f. dk.

II . gewinnen [gəˈvɪnən] CZ. cz. nieprzech.

1. gewinnen (siegen):

побежда́ть

победи́ть ср

2. gewinnen (besser werden):

улучша́ться

улу́чшиться f. dk.

I . bekennen CZ. cz. przech. niereg., ohne ge-

1. bekennen (anerkennen):

признава́ть

-зна́ть f. dk.

2. bekennen (Glauben):

испове́довать cz. ndk.

II . bekennen CZ. cz. zwr.

sich bekennen

признава́ть/-зна́ть f. dk. отве́тственным за

sich schuldig bekennen

признава́ть себя́ вино́вным

ich bekenne mich schuldig

я признаю́ себя́ вино́вным

I . erkennen CZ. cz. przech. niereg.

1. erkennen (sehen):

уви́деть f. dk.

am Horizont konnte man ein Schiff erkennen

на горизо́нте мо́жно бы́ло различи́ть кора́бль

2. erkennen (identifizieren):

узнава́ть

-на́ть f. dk.

распознава́ть

-зна́ть f. dk. по

man erkennt seine Bilder gleich an den prachtvollen Farben

его́ карти́ны мо́жно сра́зу узна́ть по великоле́пным кра́скам

jdn an etw C. wieder erkennen

узна́ть кого́-ли́бо по чему́-ли́бо

er war nicht wieder zu erkennen

он был не похо́ж на себя́

II . erkennen CZ. cz. nieprzech. PR.

erkennen auf + akk

вы́нести пригово́р

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Przetłumacz "abkönnen" w innych językach

Definicje "abkönnen" w słownikach niemiecki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский