Tłumaczenia dla hasła „kłócić“ w polsko » angielski słowniku

kłócić się CZ. cz. zwr.

1. kłócić się f. dk. po- (sprzeczać się):

kłócić się

to argue

kłócić się

to quarrel

kłócić się z kimś

to quarrel with sb

2. kłócić się (nie pasować):

kłócić się się z czymś

to clash with sth

kłocić się CZ.

Hasło od użytkownika

kłócić się

to have an argument

Przykładowe zdania ze słowem kłócić

kłócić się z kimś

to quarrel with sb

kłócić się o coś

to quarrel over [or about] sth

kłócić się się z czymś

to clash with sth

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Jednak i inni żołnierze zaczęli kłócić się o króla, za którego zapłacono by przecież ogromny okup.

pl.wikipedia.org

Na ich temat nie powinno się zawzięcie dyskutować, ani kłócić.

pl.wikipedia.org

Postanowił też przestać kłócić się z matką.

pl.wikipedia.org

Rodzina zaczyna się kłócić, nie zauważając, że najmłodszy syn bawi się pistoletem i nieumyślnie strzela w okna.

pl.wikipedia.org

Ale na przykład spór między kreacjonistami a ewolucjonistami toczy się i dzisiaj, chociaż ewolucja została udowodniona i nie ma się już o co kłócić.

pl.wikipedia.org

Skonsternowani prześladowcy zaczęli kłócić się i pozabijali wzajemnie.

pl.wikipedia.org

Postanowił przypiąć rywala crucifixem zyskując kolejny near-fall, po czym zaczął kłócić się z sędzią odnośnie do trzeciego klepnięcia.

pl.wikipedia.org

Dziewczyny zaczęły się kłócić, zarzucały sobie nawzajem kłamstwo i obrzucały wyzwiskami.

pl.wikipedia.org

Kłócić się będzie zawsze ze wszystkimi, z braku laku intrygować przeciwko własnemu ordynansowi.

pl.wikipedia.org

Ale zaczęli kłócić się, kto nada mu nazwę, postanowili więc wybadać wolę bogów.

pl.wikipedia.org