Tłumaczenia dla hasła „narzucić“ w polsko » hiszpański słowniku

narzucić

narzucić dk. od narzucać:

Zobacz też narzucać

I . narzucać < f. dk. narzucić> CZ. cz. przech.

1. narzucać (nałożyć):

narzucać osłonę

echar

2. narzucać (wymusić):

narzucać tempo

imponer

narzucać swoją wolę

imponer su voluntad

II . narzucać CZ. cz. zwr.

narzucać się komuś

importunar a alguien

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Pierwsi królowie z tej dynastii byli słabymi władcami, którym nikłe podstawy terytorialne nie pozwalały narzucić swej władzy potężniejszym wasalom.

pl.wikipedia.org

Herakliusz nie narzucił ciężkich warunków, wiedząc, że jego kraj także bliski jest wyczerpania.

pl.wikipedia.org

Związane jest to celem wypowiedzi – bohater-narrator chce nie tylko opowiedzieć o swoim życiu, ale także je zrozumieć i uzyskane wnioski narzucić rozmówcy.

pl.wikipedia.org

Ta odpowiedź zawsze jest indywidualna, nie można jej przewidzieć lub narzucić.

pl.wikipedia.org

Ale nie daję sobie nic narzucić ani przez szewca, ani przez architekta, ani przez uczonego.

pl.wikipedia.org

Funkcja narzuciła tu najwyższą dbałość o komfort użytkownika i zostało to przez projektantów posunięte do ostatecznych granic.

pl.wikipedia.org

Przełomowe znaczenie ma fakt, że już pierwszym swym dziełem narzuciła opinii publicznej ideał pedagogiczny odpowiadający w dużej mierze przemianom ekonomiczno-społecznym.

pl.wikipedia.org

Równocześnie jednak narzucił sztywną, mechaniczną realizację wzorca metrycznego, zwłaszcza pięciostopowego jambu, odrzuconą dopiero przez poetów dwudziestego wieku.

pl.wikipedia.org

Na jego elekcję wpływ miały przede wszystkim głosy margrabiego brandenburskiego, który narzucił jego kandydaturę kapitule katedralnej.

pl.wikipedia.org

Udało mu się narzucić silną zwierzchność królom walijskim, którzy towarzyszyli mu podczas jego kampanii wojennych.

pl.wikipedia.org