Tłumaczenia dla hasła „Kapitalzufluss“ w polsko » niemiecki słowniku

kapitalny [kapitalnɨ] PRZYM.

1. kapitalny (zasadniczy, główny):

kapitalny warunek, znaczenie

Haupt-

kapitalny warunek, znaczenie

Grund-

remont kapitalny

Instandsetzung r.ż.

2. kapitalny (świetny):

kapitalny pomysł, rozwiązanie

fantastisch

kapitalny pomysł, rozwiązanie

großartig

3. kapitalny (ogromny):

kapitalny błąd

riesengroß

kapitalny błąd

schwer[wiegend]

kapitalny błąd

kapital pot.

palnął [jakieś] kapitalne głupstwo

er hat vollkommenen Unsinn dahergeredet

4. kapitalny (wielki):

kapitalny jeleń

kapital

kapitaliki [kapitaliki] RZ.

kapitaliki l.mn. < D. l.mn. ‑ków> DRUK.:

kapitaliki

Kapitälchen ntpl

kapitalizm <D. ‑u, loc ‑zmie, bez l.mn. > [kapitalism] RZ. r.m.

kapitalizm

Kapitalismus r.m.

kapitalizm z ludzką twarzą

Kapitalismus mit menschlichem Antlitz

kapitalnie [kapitalɲe] PRZYSŁ.

kapitalnie

großartig

kapitalnie

famos podn. lub pot.

aktor zagrał kapitalnie

der Schauspieler r.m. hat großartig gespielt

kapitalista (-tka) <D. ‑ty, l.mn. ‑iści> [kapitalista] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak f w lp

kapitalista (-tka)

Kapitalist(in) r.m. (r.ż.)

kapitalizacja <D. ‑ji, bez l.mn. > [kapitalizatsja] RZ. r.ż. EKON

1. kapitalizacja (obliczanie wartości majątku):

kapitalizacja

Kapitalisierung r.ż.

rynkowa kapitalizacja

Marktkapitalisierung r.ż.

2. kapitalizacja (wprowadzanie systemu kapitalistycznego):

kapitalizacja

Einführung r.ż. der Marktwirtschaft

I . kapitalizować <‑zuje> [kapitalizovatɕ] CZ. cz. przech. FIN.

kapitalizować lokatę, odsetki

kapitalisieren

II . kapitalizować <‑zuje> [kapitalizovatɕ] CZ. cz. zwr. EKON

kapitalizować

kapitalisiert werden

kapitulny [kapitulnɨ] PRZYM. REL.

kapitulny

Kapitular-

duchowieństwo kapitulne

Domkapitel r.n.

duchowieństwo kapitulne

Kapitelherren r.m. l.mn.

kapitulant <D. ‑a, l.mn. ‑nci> [kapitulant] RZ. r.m.

1. kapitulant WOJSK. (strona ogłaszająca kapitulację):

kapitulant

Kapitulierende(r) mf

kapitulant

sich Ergebende(r) mf

2. kapitulant (osoba poddająca się):

kapitulant

Defätist(in) r.m. (r.ż.)

kapitulant

Kapitulant(in) r.m. (r.ż.) podn.

kapitularz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [kapitulaʃ] RZ. r.m.

1. kapitularz REL.:

kapitularz

Kapitelhaus r.n.

klasztorny kapitularz

Kapitelhaus eines Klosters

2. kapitularz HIST.:

kapitularz

Kapitular[e] r.n.

kapitularze karolińskie

karolingische Kapitularien