Tłumaczenia dla hasła „dźgać“ w polsko » niemiecki słowniku

I . dźgać <‑ga> [dʑgatɕ], dźgnąć [dʑgnoɲtɕ] f. dk. CZ. cz. przech. pot.

1. dźgać (uderzać łokciem):

dźgać

knuffen pot.

dźgać

stoßen

2. dźgać (kłuć czymś ostrym):

dźgać

stechen

3. dźgać przen.:

dźgać (sprawiać przykrość) (słowa)

verletzen

II . dźgać <‑ga> [dʑgatɕ], dźgnąć [dʑgnoɲtɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. pot. (kłuć się w palec)

dźgać

sich B. stechen

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Drugie podejście miesiąc później obejmowało przeszycie zwierzęcia harpunem, a następnie przyciągnięcie przez mężczyzn pozostających na brzegu, podczas gdy inni bez ustanku dźgali syrenę morską bagnetem.

pl.wikipedia.org

Arabowie zdarli z zabitych ubrania i dźgali je nożami.

pl.wikipedia.org

Polując na swe ofiary, zwykle atakowała je od tyłu i dźgała swym żądłem w kark, co powodowało omdlenie.

pl.wikipedia.org

Wtedy wpadał w szał i dźgał swoje ofiary osiągając seksualne spełnienie.

pl.wikipedia.org

Oferując podwózkę młodym dziewczynom wywoził je w odludne miejsca, gdzie pozbawiał je życia dusząc na różne sposoby, strzelając lub dźgając nożem.

pl.wikipedia.org

Dowody wydają się przekonujące: sąsiadka zeznała, że przez okno widziała, jak oskarżony dźgał ojca nożem.

pl.wikipedia.org

Na rano trzej gwardziści zaczęli dźgać po łóżku szpadami i niechcący zabili hrabinę, a chwilę potem zginęli z ręki porucznika, który uwolnił marszałka i razem z nim uciekł.

pl.wikipedia.org

Samce walczą między sobą zderzając się łbami, dźgając się nawzajem kłami i smagając ogonami.

pl.wikipedia.org

Następnie szympansy dźgały swymi oszczepami wydrążenia w pniach drzew, gdzie spały galago senegalskie.

pl.wikipedia.org

Następnie zabierał z kuchni nóż i wchodził do łazienki, gdzie dźgał ofiary.

pl.wikipedia.org