Tłumaczenia dla hasła „dźgnąć“ w polsko » niemiecki słowniku

I . dźgać <‑ga> [dʑgatɕ], dźgnąć [dʑgnoɲtɕ] f. dk. CZ. cz. przech. pot.

1. dźgać (uderzać łokciem):

dźgać

knuffen pot.

dźgać

stoßen

2. dźgać (kłuć czymś ostrym):

dźgać

stechen

3. dźgać przen.:

dźgać (sprawiać przykrość) (słowa)

verletzen

II . dźgać <‑ga> [dʑgatɕ], dźgnąć [dʑgnoɲtɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. pot. (kłuć się w palec)

dźgać

sich B. stechen

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Zidentyfikowała dwóch swoich braci jako sprawców mówiąc, że zwabili ją do sypialni, po czym poderżnęli jej gardło i dźgnęli ją w brzuch i ramiona.

pl.wikipedia.org

Ponad 20 razy dźgnął ofiarę śrubokrętem i poderżnął jej gardło piłą do metalu.

pl.wikipedia.org

Przysięgli 2., 3. i 8. debatują, czy oskarżony mógł dźgnąć swojego znacznie wyższego ojca, ostatecznie decydując, że było to fizycznie możliwe, choć niezręczne.

pl.wikipedia.org

Pitchfork twierdził, że na nagraniu rzekomo przyznał się do przemocy domowej i opisał cały incydent, w którym dźgnął nożem dziewięć osób.

pl.wikipedia.org

Rumple rzucił się na niego i dźgnął go.

pl.wikipedia.org

Każdy próbuje odrzucić w bok głowę swego wroga, by dźgnąć jego szyję i barki rogami.

pl.wikipedia.org

Spluwy to jedyna rzecz, która nie dźgnęła mnie w plecy.

pl.wikipedia.org

Dźgnął szydłem największego koguta jakiego znalazł, a ten zapiał wniebogłosy.

pl.wikipedia.org

Młody mężczyzna usiłował dźgnąć prezydenta nożem, zawiniętym we flagę narodową jednak został powstrzymany przez 15-letniego skauta.

pl.wikipedia.org