polsko » niemiecki

nadbiec [nadbjets] f. dk., nadbiegać [nadbjegatɕ] <‑ga; cz. prz. ‑aj> CZ. cz. nieprzech.

nadbijać <‑ja; cz. prz. ‑aj; f. dk. nadbić> [nadbijatɕ] CZ. cz. przech.

2. nadbijać DRUK.:

nadbitka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [nadbitka] RZ. r.ż. DRUK.

nadbieg r.m. MOT.
Schongang r.m.
nadbieg r.m. MOT.
Spargang r.m.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski