polsko » niemiecki

negocjant <D. ‑a, l.mn. ‑nci> [negotsjant] RZ. r.m. podn. (negocjator)

negocjacje [negotsjatsje] RZ.

negocjator <D. ‑a, l.mn. ‑rowie [lub ‑orzy]> [negotsjator] RZ. r.m.

negocjator → negocjant

Zobacz też negocjant

negocjant <D. ‑a, l.mn. ‑nci> [negotsjant] RZ. r.m. podn. (negocjator)

I . negocjować <‑juje; cz. prz. ‑juj> [negotsjovatɕ] podn. CZ. cz. nieprzech.

II . negocjować <‑juje; cz. prz. ‑juj> [negotsjovatɕ] podn. <f. dk. wy‑> CZ. cz. przech.

negocjacyjny [negotsjatsɨjnɨ] PRZYM. podn.

negować <‑guje; f. dk. za‑> [negovatɕ] CZ. cz. przech.

1. negować (zaprzeczać):

renegocjacja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [renegotsjatsja] RZ. r.ż. podn.

negacja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [negatsja] RZ. r.ż. podn.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski