Tłumaczenia dla hasła „specjalizowałem“ w polsko » niemiecki słowniku

I . specjalizować <‑zuje; cz. prz. ‑zuj> CZ. cz. przech.

1. specjalizować (czynić kogoś specjalistą):

specjalizować

jd auf etw spezialisieren

warsztaty specjalizują młodzież w malarstwie

die Werkstätten r.ż. l.mn. spezialisieren die Jugend auf Malerei

2. specjalizować (dzielić na specjalności):

specjalizować zajęcia, wykłady

spezialisieren

II . specjalizować <‑zuje; cz. prz. ‑zuj f. dk. wy‑> CZ. cz. zwr.

specjalizować

sich B. spezialisieren

specjalizować się w czymś

sich auf etw B. spezialisieren

specjalizować się w ginekologii

sich auf Gynäkologie spezialisieren

warsztat specjalizuje się w naprawie lodówek

die Werkstatt r.ż. ist auf das Reparieren von Booten spezialisiert

wyspecjalizowany [vɨspetsjalizovanɨ] PRZYM.

być wyspecjalizowanym w czymś

auf etw B. spezialisiert sein

specjalizacja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [spetsjalizatsja] RZ. r.ż.

1. specjalizacja bez l.mn. (proces):

specjalizacja w czymś

Spezialisierung r.ż. auf etw B.

2. specjalizacja (osiągnięty poziom):

specjalizacja

Spezialisierung r.ż.

specjalizacja

Spezialisation r.ż.

I . socjalizować <‑zuje> [sotsjalizovatɕ] CZ. cz. przech.

1. socjalizować EKON:

socjalizować własność

sozialisieren

socjalizować własność

verstaatlichen

2. socjalizować SOCJOL (kształtować osobowość):

socjalizować

sozialisieren

3. socjalizować (sympatyzować z socjalizmem):

socjalizować

mit dem Sozialismus sympathisieren

na starość trochę socjalizował

im Alter sympathisierte er etwas mit dem Sozialismus

II . socjalizować <‑zuje> [sotsjalizovatɕ] CZ. cz. zwr. SOCJOL

socjalizować (człowiek)

sich B. sozialisieren

wyspecjalizować się [vɨspetsjalizovatɕ ɕe]

wyspecjalizować się f. dk. od specjalizować się

specjalizacyjny [spetsjalizatsɨjnɨ] PRZYM. podn.

specjalizacyjny

Spezialisierungs-

specjalizacyjny

Fach-

egzamin specjalizacyjny

Fachprüfung r.ż.

specjalista¹ (-tka) <D. ‑ty, l.mn. ‑iści> [spetsjalista] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak f w lp (znawca)

specjalista (-tka)

Fachmann(-frau) r.m. (r.ż.)

specjalista (-tka)

Spezialist(in) r.m. (r.ż.)

specjalista w dziedzinie chemii

Spezialist auf dem Gebiet der Chemie

specjalistka [spetsjalistka] RZ. r.ż.

specjalistka → specjalista

Zobacz też specjalista , specjalista

specjalista² [spetsjalista] (lekarz)

specjalista

Facharzt(-ärztin) r.m. (r.ż.)

specjalista neurolog

spezialisierter Neurologe r.m.

specjalista¹ (-tka) <D. ‑ty, l.mn. ‑iści> [spetsjalista] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak f w lp (znawca)

specjalista (-tka)

Fachmann(-frau) r.m. (r.ż.)

specjalista (-tka)

Spezialist(in) r.m. (r.ż.)

specjalista w dziedzinie chemii

Spezialist auf dem Gebiet der Chemie