polsko » niemiecki

informel <D. ‑u, bez l.mn. > [iw̃formel] RZ. r.m. SZT.

uformować [uformovatɕ]

uformować f. dk. od formować

Zobacz też formować

I . formować <‑muje; f. dk. u‑> [formovatɕ] CZ. cz. przech.

1. formować (nadawać formę, kształt):

2. formować (organizować):

3. formować (ustawiać):

4. formować przen. (kształtować):

II . formować <‑muje; f. dk. u‑> [formovatɕ] CZ. cz. zwr.

formalny [formalnɨ] PRZYM.

1. formalny podn. (dotyczący formy):

2. formalny podn. (urzędowy, oficjalny):

3. formalny pot. (prawdziwy):

formierz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [formjeʃ] RZ. r.m. TECHNOL.

formista <D. ‑ty, l.mn. ‑iści> [formista] RZ. r.m. odm. jak f w lp SZT.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski