Słownik ortografii niemieckiej

Definicje „Wirf“ w Słownik ortografii niemieckiej

II . wẹr·fen1 <wirfst, warf, hat geworfen> CZ. z 'sich'

wẹr·fen2 <wirfst, warf, hat geworfen> CZ. z lub bez dop.

Przykłady z Internetu (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki
Wirf mich nicht zu Deinen Steinen, der während seiner Londoner Studienzeit entstand und 1953 erschien.
de.wikipedia.org
Da rief der Riese vom Ettersberg dem von der Finne zu: „Meine Sense ist stumpf geworden, wirf mir doch einmal deinen Wetzstein herüber“.
de.wikipedia.org
Starke Verben mit Vokalwechsel im Imperativ können kein -e als Endung bekommen, es heißt nur: wirf!
de.wikipedia.org

Nie możesz znaleźć słowa w Słowniku ortografii niemieckiej?

Prześlij je nam, czekamy na wiadomość od Ciebie!

Interfejs: Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский