Tłumaczenia dla hasła „überlegener“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

ver·le·gen <verlegen, verlegener, verlegenst> [vərleɣə(n)] PRZYM.

1. verlegen (schuchter):

verlegen

verlegen

verlegen

schüchtern

verlegen glimlachen

schüchtern [o. verlegen] lächeln

2. verlegen:

met een situatie verlegen zijn (geen raad ergens mee wetend)

nicht wissen, wie man sich in einer Situation verhalten soll

3. verlegen (behoefte hebbend aan):

verlegen

verlegen um +B.

ergens om verlegen zijn [o. zitten]

um etw verlegen sein form.

ergens om verlegen zijn [o. zitten]

etw brauchen

ver·le·gen·heid [vərleɣə(n)hɛit] RZ. r.ż. geen l.mn.

1. verlegenheid (het verlegen zijn):

verlegenheid

Verlegenheit r.ż.

verlegenheid

Schüchternheit r.ż.

2. verlegenheid (moeilijke omstandigheid):

verlegenheid

Verlegenheit r.ż.

in verlegenheid brengen/verkeren

in Verlegenheit bringen/sein

iem uit de verlegenheid helpen

jdm aus der Verlegenheit helfen

wel·doe·ner <weldoener|s> [wɛldunər] RZ. r.m.

weldoener

Wohltäter r.m.

ver·leg·gen <verlegde, h. verlegd> [vərlɛɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. verleggen (anders leggen):

verleggen

anders hinlegen

2. verleggen (elders leggen):

verleggen

woandershin legen

verleggen

verlegen

het accent verleggen

den Schwerpunkt verlagern

de grenzen verleggen

die Grenzen verrücken

een kabel verleggen

ein Kabel umlegen

neer·leg·gen¹ <legde neer, h. neergelegd> [nerlɛɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. neerleggen (op iets leggen):

neerleggen

hinlegen

een bevel naast zich neerleggen przen.

einen Befehl nicht befolgen

de sleutels op tafel neerleggen

die Schlüssel auf den Tisch legen

2. neerleggen (afstand doen van):

neerleggen

niederlegen

zijn ambt neerleggen

sein Amt niederlegen

3. neerleggen (met iets ophouden):

neerleggen

hinlegen

de pen neerleggen

den Stift hinlegen

de wapens neerleggen

die Waffen niederlegen

het werk neerleggen

die Arbeit niederlegen

4. neerleggen (doden):

neerleggen

umlegen

neerleggen jacht

erlegen

een olifant neerleggen

einen Elefanten erlegen

een bankrover neerleggen

einen Bankräuber umlegen

5. neerleggen:

neerleggen (betalen)

hinlegen pot.

neerleggen (biljetten)

hinblättern pot.

ik heb tien euro moeten neerleggen

ich hab zehn Euro hinblättern müssen pot.

6. neerleggen jur.:

neerleggen

hinterlegen

neerleggen (ter inzage)

auflegen

een stuk neerleggen ter griffie

ein Schriftstück in der Kanzlei hinterlegen

7. neerleggen (vastleggen):

neerleggen

schriftlich festlegen

voorwaarden in een aantal artikelen neerleggen

Bedingungen in einer Reihe von Artikeln schriftlich festlegen

ˈover·leg·gen¹ <legde over, h. overgelegd> [ovərlɛɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. overleggen (laten zien):

overleggen

vorlegen

overleggen

vorweisen

overleggen

vorzeigen

stukken overleggen

Unterlagen vorlegen

2. overleggen (terzijde leggen):

overleggen

zurücklegen

weer·leg·gen <weerlegde, h. weerlegd> [werlɛɣə(n)] CZ. cz. przech.

weerleggen

widerlegen

hulp·ver·le·ner <hulpverlener|s> [hʏlpfərlenər] RZ. r.m.

hulpverlener

Sozialarbeiter r.m.