niderlandzko » niemiecki

ker·ker <kerker|s> [kɛrkər] RZ. r.m.

Kerker r.m.

ker·men2 <kermde, h. gekermd> [kɛrmə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. kermen (uiting geven aan lichamelijk leed):

ker·rie [kɛri] RZ. r.m. geen l.mn.

Curry r.n.

ker·ven1 <kerfde/korf, h. gekerfd/gekorven> [kɛrvə(n)] CZ. cz. przech.

1. kerven (inkepen):

2. kerven (uitsnijden):

ker·vel [kɛrvəl] RZ. r.m. geen l.mn.

Kerbel r.m.

kei·ler <keiler|s> [kɛɪlər] RZ. r.m.

Keiler r.m.

ver·let [vərlɛt] RZ. r.n. geen l.mn.

1. verlet (beletsel):

Ausfall r.m.

2. verlet (tijdverlies):

Ausfall r.m.

kei·len <keilde, h. gekeild> [kɛilə(n)] CZ. cz. przech.

ke·rel <kerel|s> [kerəl] RZ. r.m.

1. kerel (forse man):

Kerl r.m.

3. kerel (ruwe klant):

Kerl r.m.

ke·ren1 <keerde, h./i. gekeerd> [kerə(n)] CZ. cz. nieprzech.

kerks [kɛrks] PRZYM.

ke·len <keelde, h. gekeeld> [kelə(n)] CZ. cz. przech.

2. kelen (wurgen):

kerf <kerven> [kɛrf] RZ. r.ż.

kerk <kerk|en> [kɛrk] RZ. r.ż.

2. kerk (kerkdienst):

Kirche r.ż. kein l.mn.

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski