niderlandzko » niemiecki

er·ge·ren1 <ergerde, h. geërgerd> [ɛrɣərə(n)] CZ. cz. przech. (aanstoot geven)

er·gens [ɛrɣəns] PRZYSŁ.

vrij·ge·bo·re·ne <vrijgeborene|n> [vrɛɪɣəborənə] RZ. r.m. en r.ż.

Freie(r) r.ż. (r.m.)

er·ger·nis <ergernis|sen> [ɛrɣərnɪs] RZ. r.ż.

2. ergernis (aanleiding):

Ärgernis r.n.

as·per·ge·bed <aspergebed|den> [ɑspɛrʒəbɛt] RZ. r.n.

her·ge·bruik [hɛrɣəbrœyk] RZ. r.n. geen l.mn.

Roer·ge·bied [rurɣəbit] RZ. r.n. geen l.mn.

we·der·ge·bo·ren [wedərɣəborə(n)] PRZYM.

de·ge·ne [dəɣenə] ZAIM. wsk. zaim.

die·ge·ne [diɣenə] ZAIM. wsk. zaim.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski