Tłumaczenia dla hasła „błędnych“ w niemiecko » polski słowniku

blei̱ch [blaɪç] PRZYM.

1. bleich (sehr blass):

bleich Gesichtsfarbe, Haut, Grauen

blady

2. bleich (fahl):

bleich Licht

nikły

bleich Licht

blady

Blẹch¹ <‑[e]s, bez l.mn. > [blɛç] RZ. r.n.

1. Blech (Material):

Blech

blacha r.ż.

2. Blech (Blechblasinstrumente):

Blech

instrumenty r.m. l.mn. [dęte] blaszane

Blech

blacha r.ż. pot.

3. Blech pot. (Unsinn):

Blech

bzdet r.m. pot.

Blech

bzdura r.ż. pot.

I . blẹnden [ˈblɛndən] CZ. cz. przech.

1. blenden (zu hell sein):

jdn blenden (Scheinwerfer, Licht, Sonne)

razić kogoś

2. blenden (beeindrucken):

blenden

olśniewać [f. dk. olśnić]

blenden

oczarowywać [f. dk. oczarować]

ihre Schönheit hat ihn geblendet

oczarowała go jej uroda r.ż.

ihre Schönheit hat ihn geblendet (täuschen) (Hass, Wut)

zaślepiać [f. dk. zaślepić] kogoś podn.

jdn [mit etw] blenden

mamić [f. dk. o‑] kogoś [czymś]

lass dich durch seine Versprechungen nicht blenden!

nie daj się zwieść jego obietnicom!

3. blenden (blind machen):

jdn [durch etw] blenden

oślepiać [f. dk. oślepić] kogoś [czymś]

II . blẹnden [ˈblɛndən] CZ. cz. nieprzech.

1. blenden:

blenden (zu hell sein) (Sonne)

razić

2. blenden (hinters Licht führen):

blenden

omamiać [f. dk. omamić]