Tłumaczenia dla hasła „grangeln“ w niemiecko » polski słowniku

ermạngeln* CZ. cz. nieprzech. podn.

einer Sache D. ermangeln

brakować czegoś

es ermangelte der Kultur

brakowało kultury

I . drạ̈ngeln [ˈdrɛŋəln] CZ. cz. nieprzech. pot.

drängeln (nach vorne gelangen wollen) (Wartende)

pchać się

bitte nicht drängeln!

proszę się nie pchać!

II . drạ̈ngeln [ˈdrɛŋəln] CZ. cz. przech. pot.

1. drängeln (vorwärts schieben):

jdn drängeln

popychać [f. dk. popchnąć] kogoś

das Drängeln

przepychanka r.ż.

2. drängeln (mit aufdringlichen Bitten belasten):

jdn um etw drängeln

nudzić kogoś o coś

„nun mach schon“, drängelte sie ihn

„no dalej”, naciskała na niego pot.

III . drạ̈ngeln [ˈdrɛŋəln] CZ. cz. zwr. pot. (einander vorwärts schieben)

sich [an der Kasse] drängeln

tłoczyć się [przy kasie]

I . krịngeln CZ. cz. przech. (etwas zu Kringeln formen)

kringeln

skręcać

II . krịngeln CZ. cz. zwr.

kringeln (sich zum Kringel formen) (Haarsträhne)

kręcić [f. dk. za‑] się

kringeln (Schwanz)

podwijać [f. dk. podwinąć] się

zwroty:

sich [vor Lachen] kringeln pot.

skręcać się [ze śmiechu] pot.

quẹngeln [ˈkvɛŋəln] CZ. cz. nieprzech. pot.

1. quengeln (weinerlich sein):

quengeln

jęczeć

2. quengeln (nörgeln):

[über etw B.] quengeln

kaprysić [lub marudzić] [z powodu czegoś]

[über etw B.] quengeln

zrzędzić [na coś]

I . klịngeln CZ. cz. nieprzech.

1. klingeln:

klingeln (Töne von sich geben) (Radfahrer, Wecker, Klingel)

dzwonić [f. dk. za‑]

[an der Tür] klingeln

dzwonić [f. dk. za‑] [do drzwi]

das Klingeln (eines Weckers, einer Türklingel)

dzwonienie r.n.

hat es bei dir jetzt endlich geklingelt? fig pot.

kumnąłeś wreszcie? pot.

2. klingeln (herbeirufen):

nach jdm klingeln (im Hotel, Krankenhaus)

dzwonić [f. dk. za‑] po kogoś

hast du nicht gehört, dass ich bei dir geklingelt habe?

nie słyszałeś, że do ciebie dzwoniłem?

man muss nach dem Empfangschef klingeln

trzeba zadzwonić po kierownika recepcji

II . klịngeln CZ. bezosob.

es klingelt (an der Tür, in der Schule)

słychać dzwonek

es klingelt (an der Tür, in der Schule)

ktoś dzwoni

bemạ̈ngeln* [bə​ˈmɛŋəln] CZ. cz. przech.

etw [an jdm] bemängeln

zarzucać [f. dk. zarzucić] [komuś] coś

etw [an jdm] bemängeln

wytykać [f. dk. wytknąć] [komuś] coś

etw [an einer Sache] bemängeln

krytykować coś [w czymś] [f. dk. s‑]

bemängeln, dass ...

mieć pretensje, że...

umzịngeln* [ʊm​ˈtsɪŋəln] CZ. cz. przech. (Polizei, Feind)

umzingeln

otaczać [f. dk. otoczyć]

vo̱r|drängeln CZ. cz. zwr. pot.

vordrängeln

przepychać [f. dk. przepchnąć] się

I . granuli̱e̱ren* CZ. cz. nieprzech. +haben o sein MED.

granulieren (Körnchen bilden)

granulować

II . granuli̱e̱ren* CZ. cz. przech. (körnig machen)

granulieren

ziarnować

granulieren

granulować

e̱i̱n|kringeln CZ. cz. przech.

einkringeln

okrążać [f. dk. okrążyć]

einkringeln

krążyć wokół czegoś