Tłumaczenia dla hasła „płatków“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

I . plạtt [plat] PRZYM.

1. platt (flach):

platt Nase

płaski

auf dem platten Land

na równinie

einen platten Reifen haben

mieć kapcia fig pot.

einen platten Reifen haben

złapać gumę fig pot.

jdn platt machen pot.

załatwić kogoś pot.

etw platt machen pot.

rozwalić coś

2. platt pej. (geistlos):

platt Bemerkung

płytki

platt Bemerkung

prostacki

platte Witze machen

robić trywialne kawały

3. platt pot. (verblüfft):

platt

zdębiały pot.

platt sein pot.

osłupieć

da bin ich aber platt pot.

ale tutaj to zbaraniałem

II . plạtt [plat] PRZYSŁ.

die Nase an der Fensterscheibe platt drücken

przyciskać [f. dk. przycisnąć] nos do szyby

die Nase an der Fensterscheibe platt drücken

rozpłaszczać [f. dk. rozpłaszczyć] nos na szybie pot.

etw platt drücken

spłaszczać [f. dk. spłaszczyć] coś

plạtsch [platʃ] WK

platsch!

chlup!

platsch! (beim Aufprall auf Wasser)

plusk!

plạtzen [ˈplatsən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. platzen:

platzen (zerspringen) (Naht, Luftballon, Hose)

pękać [f. dk. pęknąć]

platzen (Reifen)

przebić się

platzen (Bombe, Mine)

wybuchać [f. dk. wybuchnąć]

ich platze, wenn ich so weiter esse

pęknę, jeśli będę nadal tak jadł

ich könnte vor Wut/Ärger platzen fig

chyba pęknę z wściekłości/ze złości

2. platzen (fast umkommen):

vor Neugier C. platzen fig

umierać z ciekawości fig pot.

3. platzen pot.:

platzen (fehlschlagen) (Termin, Vorstellung)

nie dojść do skutku

platzen (fehlschlagen) (Termin, Vorstellung)

nie udać się

etw platzen lassen

zrywać [f. dk. zerwać] coś

einen Wechsel platzen lassen

nie honorować weksla

4. platzen pot. (hineinstürmen):

platzen

wpadać [f. dk. wpaść]

ins Zimmer platzen

wpaść [jak bomba] do pokoju

plạcken [ˈplakən] CZ. cz. zwr. pot.

placken

męczyć [f. dk. na‑] się

placken

mordować [f. dk. na‑] się pot.

er hat sich heute sehr placken müssen

[on] musiał się dzisiaj bardzo namęczyć

I . pla̱nlos PRZYM.

planlos Handeln:

planlos

nieprzemyślany

II . pla̱nlos PRZYSŁ.

planlos arbeiten:

planlos

bezplanowo