Tłumaczenia dla hasła „verzogenes“ w niemiecko » polski słowniku

I . verzo̱gen [fɛɐ̯​ˈtsoːgən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

verzogen pp von verziehen

II . verzo̱gen [fɛɐ̯​ˈtsoːgən] PRZYM.

1. verzogen (umgezogen):

verzogen Empfänger, Adressat

nieznany

verzogen sein

wyprowadzić się

unbekannt verzogen

przeprowadził[a] się bez podania [nowego] adresu

2. verzogen (verwöhnt):

verzogen Kind

rozpuszczony

3. verzogen (entstellt):

verzogen

wykrzywiony

verzogen Tür, Holz

spaczony

Zobacz też verziehen , verziehen , verzeihen

I . verzi̱e̱hen*² [fɛɐ̯​ˈtsiːən] CZ. cz. nieprzech. irr +sein (umziehen)

verziehen

przeprowadzać [f. dk. przeprowadzić] się

unbekannt verzogen

przeprowadził[a] się bez podania [nowego] adresu

sie sind ins Ausland verzogen

[oni] przeprowadzili się za granicę

II . verzi̱e̱hen*² [fɛɐ̯​ˈtsiːən] CZ. cz. przech. irr

1. verziehen (verzerren):

verziehen Mund

krzywić [f. dk. s‑]

den Mund zu einem Lächeln verziehen

lekko się uśmiechać [f. dk. uśmiechnąć]

das Gesicht vor Schmerz verziehen

wykrzywiać [f. dk. wykrzywić] twarz z bólu

ohne eine Miene zu verziehen

bez drgnienia powiek

2. verziehen (verwöhnen):

verziehen Kind

rozpuszczać [f. dk. rozpuścić]

3. verziehen SPORT:

verziehen Ball

rzucać [f. dk. ‑cić] w niewłaściwym kierunku

III . verzi̱e̱hen*² [fɛɐ̯​ˈtsiːən] CZ. cz. zwr. irr

1. verziehen:

verziehen (seine Form verändern) (Gesicht)

krzywić [f. dk. wy‑] się

2. verziehen:

verziehen (sich werfen) (Holz)

spaczyć się

3. verziehen:

verziehen (die Form verlieren) (Pullover)

rozciągnąć się

4. verziehen:

verziehen (weiterziehen) (Gewitter)

przeciągać [f. dk. przeciągnąć]

verziehen (Nebel, Wolken)

rozchodzić [f. dk. rozejść] się

verziehen (Nebel, Wolken)

rozpraszać [f. dk. rozproszyć] się

verziehen (Schmerz)

mijać [f. dk. minąć]

5. verziehen pot.:

verziehen (verschwinden)

wynosić [f. dk. wynieść] się pot.

verziehen (heimlich)

znikać [f. dk. zniknąć]

los, verzieh dich!

jazda, wynoś się!

verzi̱e̱hen¹ [fɛɐ̯​ˈtsiːən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech.

verziehen pp von verzeihen

I . verze̱i̱hen <verzeiht, verzieh, verziehen> [fɛɐ̯​ˈtsaɪən] CZ. cz. przech.

[jdm] etw verzeihen

wybaczać [f. dk. wybaczyć] coś [komuś]

das wird er dir nie verzeihen

on ci tego nigdy nie wybaczy

ich kann es mir nicht verzeihen, dass ...

nie mogę sobie wybaczyć, że...

das ist nicht zu verzeihen

to [jest] niewybaczalne

II . verze̱i̱hen <verzeiht, verzieh, verziehen> [fɛɐ̯​ˈtsaɪən] CZ. cz. nieprzech.

[jdm] verzeihen

wybaczyć [komuś]

[jdm] verzeihen

przebaczać [f. dk. przebaczyć] [komuś]

verzeihen Sie!

przepraszam!

verzi̱e̱hen¹ [fɛɐ̯​ˈtsiːən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech.

verziehen pp von verzeihen

Zobacz też verzeihen

I . verze̱i̱hen <verzeiht, verzieh, verziehen> [fɛɐ̯​ˈtsaɪən] CZ. cz. przech.

[jdm] etw verzeihen

wybaczać [f. dk. wybaczyć] coś [komuś]

das wird er dir nie verzeihen

on ci tego nigdy nie wybaczy

ich kann es mir nicht verzeihen, dass ...

nie mogę sobie wybaczyć, że...

das ist nicht zu verzeihen

to [jest] niewybaczalne

II . verze̱i̱hen <verzeiht, verzieh, verziehen> [fɛɐ̯​ˈtsaɪən] CZ. cz. nieprzech.

[jdm] verzeihen

wybaczyć [komuś]

[jdm] verzeihen

przebaczać [f. dk. przebaczyć] [komuś]

verzeihen Sie!

przepraszam!

I . verzi̱e̱hen*² [fɛɐ̯​ˈtsiːən] CZ. cz. nieprzech. irr +sein (umziehen)

verziehen

przeprowadzać [f. dk. przeprowadzić] się

unbekannt verzogen

przeprowadził[a] się bez podania [nowego] adresu

sie sind ins Ausland verzogen

[oni] przeprowadzili się za granicę

II . verzi̱e̱hen*² [fɛɐ̯​ˈtsiːən] CZ. cz. przech. irr

1. verziehen (verzerren):

verziehen Mund

krzywić [f. dk. s‑]

den Mund zu einem Lächeln verziehen

lekko się uśmiechać [f. dk. uśmiechnąć]

das Gesicht vor Schmerz verziehen

wykrzywiać [f. dk. wykrzywić] twarz z bólu

ohne eine Miene zu verziehen

bez drgnienia powiek

2. verziehen (verwöhnen):

verziehen Kind

rozpuszczać [f. dk. rozpuścić]

3. verziehen SPORT:

verziehen Ball

rzucać [f. dk. ‑cić] w niewłaściwym kierunku

III . verzi̱e̱hen*² [fɛɐ̯​ˈtsiːən] CZ. cz. zwr. irr

1. verziehen:

verziehen (seine Form verändern) (Gesicht)

krzywić [f. dk. wy‑] się

2. verziehen:

verziehen (sich werfen) (Holz)

spaczyć się

3. verziehen:

verziehen (die Form verlieren) (Pullover)

rozciągnąć się

4. verziehen:

verziehen (weiterziehen) (Gewitter)

przeciągać [f. dk. przeciągnąć]

verziehen (Nebel, Wolken)

rozchodzić [f. dk. rozejść] się

verziehen (Nebel, Wolken)

rozpraszać [f. dk. rozproszyć] się

verziehen (Schmerz)

mijać [f. dk. minąć]

5. verziehen pot.:

verziehen (verschwinden)

wynosić [f. dk. wynieść] się pot.

verziehen (heimlich)

znikać [f. dk. zniknąć]

los, verzieh dich!

jazda, wynoś się!

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki

Sie kokettiert und provoziert: Mal als Gutsherrin, mal als verzogenes Kind der Oberschicht.

de.wikipedia.org