Tłumaczenia dla hasła „oszczędzającym“ w polsko » niemiecki słowniku

I . oszczędzać <‑dza> [oʃtʃendzatɕ], oszczędzić [oʃtʃeɲdʑitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. oszczędzać (nie wydawać):

oszczędzać pieniądze

sparen

oszczędzać pieniądze

auf die hohe Kante legen przen. pot.

oszczędzać na czymś

an etw C. sparen

2. oszczędzać (nie trwonić, nie niszczyć):

oszczędzać coś

etw sparen

oszczędzać coś

mit etw sparsam umgehen

3. oszczędzać (być dobrze zorganizowanym):

oszczędzać czas

[er]sparen

4. oszczędzać (umiejętnie wykorzystywać):

oszczędzać siły, ręce

schonen

5. oszczędzać tylko dk. (być łaskawym):

oszczędzać

[ver]schonen

wojna nie oszczędziła nikogo

niemand ist vom Krieg verschont geblieben

oszczędzić komuś kłopotów

jdm Ärger [er]sparen

II . oszczędzać <‑dza> [oʃtʃendzatɕ], oszczędzić [oʃtʃeɲdʑitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. (nie przemęczać się, mieć wzgląd na siebie)

oszczędzać

sich B. schonen

uprzedzający [upʃedzajontsɨ] PRZYM. podn.

uprzedzający grzeczność:

uprzedzający

zuvorkommend

zwiedzający (-ca) <D. ‑cego, l.mn. ‑cy> [zvjedzajontsɨ] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak przym.

zwiedzający (-ca)

Besucher(in) r.m. (r.ż.)

obiekt dostępny dla zwiedzających

das öffentlich zugängliche Objekt r.n.

oszczędny [oʃtʃendnɨ] PRZYM.

1. oszczędny (skłonny do oszczędzania):

oszczędny człowiek

sparsam

2. oszczędny (racjonalny):

oszczędny gospodarka, metoda

wirtschaftlich

oszczędny gospodarka, metoda

ökonomisch

3. oszczędny (ekonomiczny):

oszczędny samochód

sparsam

oszczędny samochód

ökonomisch

oszczędności <D. l.mn. ‑ci> [oʃtʃendnoɕtɕi] RZ. l.mn.

1. oszczędności (to, co zostało zaoszczędzone):

oszczędności

Ersparnis r.ż.

oszczędności

Einsparung r.ż.

oszczędności netto prywatnych gospodarstw domowych

Nettoersparnis r.ż. für die privaten Haushalte

2. oszczędności (zaoszczędzone pieniądze):

oszczędności

Ersparnisse r.ż. l.mn.

oszczędności

Erspartes r.n.

wszystkie oszczędności ulokować w banku

die [o. seine] gesamten Ersparnisse bei der Bank anlegen

zyć z oszczędności

vom Ersparten leben

I . oszczekać [oʃtʃekatɕ] f. dk., oszczekiwać [oʃtʃekivatɕ] <‑kuje; cz. prz. ‑uj> CZ. cz. przech.

1. oszczekać:

oszczekać

anbellen

pies oszczekiwał sąsiadów

der Hund r.m. bellte die Nachbarn an

2. oszczekać (obmówić):

oszczekać

anschwärzen

oszczekała koleżankę z pracy

sie schwärzte die Arbeitskollegin an

II . oszczekać [oʃtʃekatɕ] f. dk., oszczekiwać [oʃtʃekivatɕ] <‑kuje; cz. prz. ‑uj> CZ. cz. zwr.

1. oszczekać:

oszczekać

sich B. anbellen

Reksio i Azor musiały się oszczekać

Rex r.m. und Hasso r.m. mussten sich anbellen

2. oszczekać (obmówić się nawzajem):

oszczekać

sich B. anschwärzen

oszczerca <D. ‑cy, l.mn. ‑cy> [oʃtʃertsa] RZ. r.m. odm. jak f w lp

oszczerca

Verleumder(in) r.m. (r.ż.)

oszczerczo [oʃtʃertʃo] PRZYSŁ.

oszczerczo

verleumderisch

oszczerczy [oʃtʃertʃɨ] PRZYM.

oszczerczy

verleumderisch

oszczerczy

Verleumdungs-

oszczerczy list

verleumderischer Brief r.m.

oszczercza kampania

Verleumdungskampagne r.ż.

uprzedzająco [upʃedzajontso] PRZYSŁ. podn.

uprzedzająco grzeczny:

uprzedzająco

zuvorkommend

oszałamiający [oʃawamjajontsɨ] PRZYM.

oszałamiający

atemberaubend

oszałamiający

schwindelerregend

oszałamiająca kariera

steile [o. atemberaubende] Karriere r.ż.