Tłumaczenia dla hasła „rozprężyć“ w polsko » niemiecki słowniku

rozproszyć [rosproʃɨtɕ]

rozproszyć f. dk. od rozpraszać

Zobacz też rozpraszać

I . rozpraszać <‑sza; f. dk. rozproszyć> [rospraʃatɕ] CZ. cz. przech.

1. rozpraszać (dekoncentrować):

rozpraszać człowieka, uwagę

ablenken

rozpraszać człowieka, uwagę

stören

nie rozpraszaj mnie!

lenk mich nicht ab!

nie rozpraszaj mnie!

stör mich nicht!

2. rozpraszać (rozganiać):

rozpraszać tłum

zerstreuen

rozpraszać tłum

auseinander treiben [o. jagen]

3. rozpraszać (rozwiewać):

rozpraszać wątpliwości

ausräumen

rozpraszać wątpliwości

beseitigen

II . rozpraszać <‑sza; f. dk. rozproszyć> [rospraʃatɕ] CZ. cz. zwr.

1. rozpraszać:

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

sich B. zerstreuen

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

auseinander gehen

2. rozpraszać:

rozpraszać (być rozwiewanym) (chmury)

sich B. verziehen

3. rozpraszać (dekoncentrować się):

rozpraszać

sich B. verzetteln

4. rozpraszać CHEM.:

rozpraszać

sich B. auflösen

I . rozpieprzać <‑rza> [rospjepʃatɕ], rozpieprzyć [rospjepʃɨtɕ] f. dk. CZ. cz. przech. wulg. (niszczyć)

rozpieprzać

kurz und klein schlagen pot.

rozpieprzać

zerlegen pot.

II . rozpieprzać <‑rza> [rospjepʃatɕ], rozpieprzyć [rospjepʃɨtɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. wulg. (rozbić się)

rozpieprzać

einen Unfall bauen

I . rozpraszać <‑sza; f. dk. rozproszyć> [rospraʃatɕ] CZ. cz. przech.

1. rozpraszać (dekoncentrować):

rozpraszać człowieka, uwagę

ablenken

rozpraszać człowieka, uwagę

stören

nie rozpraszaj mnie!

lenk mich nicht ab!

nie rozpraszaj mnie!

stör mich nicht!

2. rozpraszać (rozganiać):

rozpraszać tłum

zerstreuen

rozpraszać tłum

auseinander treiben [o. jagen]

3. rozpraszać (rozwiewać):

rozpraszać wątpliwości

ausräumen

rozpraszać wątpliwości

beseitigen

II . rozpraszać <‑sza; f. dk. rozproszyć> [rospraʃatɕ] CZ. cz. zwr.

1. rozpraszać:

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

sich B. zerstreuen

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

auseinander gehen

2. rozpraszać:

rozpraszać (być rozwiewanym) (chmury)

sich B. verziehen

3. rozpraszać (dekoncentrować się):

rozpraszać

sich B. verzetteln

4. rozpraszać CHEM.:

rozpraszać

sich B. auflösen

rozpatrywać <‑ruje> [rospatrɨvatɕ], rozpatrzeć [rospatʃetɕ] f. dk., rozpatrzyć [rospatʃɨtɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

rozpatrywać prośbę:

rozpatrywać

prüfen

rozpatrywać podanie o pracę

die Bewerbung prüfen

rozprawa <D. ‑wy, l.mn. ‑wy> [rosprava] RZ. r.ż.

1. rozprawa PR.:

rozprawa

Verhandlung r.ż.

2. rozprawa (praca naukowa):

rozprawa

Abhandlung r.ż.

rozprawa doktorska

Doktorarbeit r.ż.

rozprawa doktorska

Dissertation r.ż.

I . rozpruć [rosprutɕ] f. dk., rozpruwać [rospruvatɕ] <‑wa> CZ. cz. przech.

1. rozpruć (rozdzierać):

rozpruć rękaw, szew

auftrennen

2. rozpruć (ranić):

rozpruć brzuch, nogę

aufschlitzen

rozpruć brzuch, nogę

aufschneiden

3. rozpruć (rozcinać):

rozpruć kasę

aufbrechen

II . rozpruć [rosprutɕ] f. dk., rozpruwać [rospruvatɕ] <‑wa> CZ. cz. zwr.

rozpruć (rękaw)

aufreißen

rozpruć (szew)

aufgehen