Tłumaczenia dla hasła „unwert“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

insert <D. ‑u, l.mn. ‑y> [iw̃sert] RZ. r.m.

1. insert (wkładka do czasopisma):

insert

Inserat mit Bestellkarte r.n.

insert

Insert r.n.

reklamowy insert

Postkartenbeilage r.ż.

2. insert FILM:

insert

Insert r.n.

koncert <D. ‑u, l.mn. ‑y> [kontsert] RZ. r.m.

koncert

Konzert r.n.

koncert życzeń

Wunschkonzert r.n.

koncert na wiolonczelę i orkiestrę

Konzert für Violoncello und Orchester

odwiert <D. ‑u, l.mn. ‑y> [odvjert] RZ. r.m. TECHNOL.

odwiert

[Tief]bohrung r.ż.

konwers <D. ‑a, l.mn. ‑i> [kow̃vers] RZ. r.m. REL.

konwers

Konverse(Konversin) r.m. (r.ż.)

alert <D. ‑u, l.mn. ‑y> [alert] RZ. r.m.

1. alert (stan gotowości):

alert

Einsatzbereitschaft r.ż.

alert

Einsatz r.m.

zarządzić alert w obozie

einen Einsatz im Lager anordnen

2. alert (alarm):

alert

Ernstfall r.m.

alert

Alarmbereitschaft r.ż.

alert

Alarmzustand r.m.

ogłosić alert

den Ernstfall ausrufen

ogłosić alert

den Stand der Alarmbereitschaft verhängen

I . unieść <‑esie> [uɲeɕtɕ]

unieść f. dk. od unosić

II . unieść <‑esie> [uɲeɕtɕ] CZ. cz. przech. f. dk. (zdołać udźwignąć)

unieść

tragen können

Zobacz też unosić

I . unosić <‑si; f. dk. unieść> [unoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. unosić (podnosić):

unosić głowę, rękę

heben

2. unosić podn. (przemieszczać):

unosić

forttragen

unosić

wegbringen

II . unosić <‑si; f. dk. unieść> [unoɕitɕ] CZ. cz. zwr.

1. unosić:

unosić (utrzymywać się nad ziemią) (balon)

sich B. erheben

unosić (utrzymywać się nad ziemią) (balon)

emporsteigen

unieść się w powietrze

in die Luft steigen

unosić się w powietrzu

in der Luft schweben

2. unosić:

unosić (utrzymywać się na wodzie) (tratwa)

treiben

unosić (utrzymywać się na wodzie) (tratwa)

schwimmen

3. unosić:

unosić (rozprzestrzeniać się) (zapach)

sich B. verbreiten

unosić (rozprzestrzeniać się) (zapach)

aufsteigen

4. unosić (podnosić):

unosić się na palcach

sich B. auf die Zehenspitzen stellen

5. unosić:

unosić (być wznoszonym) (kurtyna)

hochgehen

unosić (mgła)

aufsteigen

6. unosić (irytować się):

unosić się gniewem

von Zorn gepackt werden

unosić się gniewem

zornig werden

unosić się gniewem

aufbrausen

unosić się gniewem

hochfahren

unieść się honorem (poczuć się urażonym)

die gekränkte Leberwurst spielen pot.

unieść się honorem (poczuć się urażonym)

sich B. auf den Schlips getreten füllen pot.

unieść się honorem (przyzwyciężyć się)

über seinen Schatten springen

unieść się honorem (przyzwyciężyć się)

sich C. einen Ruck geben

7. unosić podn. (zachwycać się):

unosić się z zachwytu nad kimś/czymś

über jdn/etw in Entzücken geraten

unikat <D. ‑u, l.mn. ‑y> [uɲikat] RZ. r.m. podn.

unikat

Unikat r.n.

unikat

Einzelstück r.n.