polsko » niemiecki

uwikłać [uvikwatɕ]

uwikłać f. dk. od wikłać

Zobacz też wikłać

I . wikłać <‑ła> [vikwatɕ] CZ. cz. przech. podn.

1. wikłać (czynić niejasnym):

2. wikłać (wplątywać):

jdn in etw B. verwickeln [o. verstricken podn. ]

II . wikłać <‑ła> [vikwatɕ] CZ. cz. zwr. podn.

2. wikłać (wplątywać się):

sich B. in etw B. verstricken podn.

I . uwiązać [uvjow̃zatɕ] f. dk., uwiązywać [uvjow̃zɨvatɕ] <‑zuje; cz. prz. ‑zuj> CZ. cz. przech. pot.

II . uwiązać [uvjow̃zatɕ] f. dk., uwiązywać [uvjow̃zɨvatɕ] <‑zuje; cz. prz. ‑zuj> CZ. cz. zwr. pot.

uwierać <‑ra> [uvjeratɕ] CZ. cz. nieprzech. podn.

I . uwiesić [uvjeɕitɕ] f. dk., uwieszać [uvjeʃatɕ] <‑sza; cz. prz. ‑aj> CZ. cz. przech. pot.

II . uwiesić [uvjeɕitɕ] f. dk., uwieszać [uvjeʃatɕ] <‑sza; cz. prz. ‑aj> CZ. cz. zwr. pot.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski